Των Tobias Gehrke, Herman Quarles van Ufford

Την 1η Φεβρουαρίου, η Αμερική ανακοίνωσε καταστροφικούς εμπορικούς δασμούς εναντίον του Καναδά και του Μεξικού, των σημαντικότερων εμπορικών εταίρων και συμμάχων ασφαλείας της Αμερικής. Όμως, μέσα σε 48 ώρες, ο Λευκός Οίκος είχε κάνει πίσω. Αποδέχθηκαν εν μέρει ανασυσκευασμένες δεσμεύσεις από τους ηγέτες του Καναδά και του Μεξικού που αφορούσαν κυρίως την "εισροή" φαιντανύλης και τη μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Με την παύση των δασμών, οι αξιωματούχοι μετρίασαν τη σημαντική αναταραχή στη Wall Street - υποδηλώνοντας ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές ρυθμίζουν αποτελεσματικότερα τις ενέργειες του προέδρου. Αλλά αυτό που δεν διευκρίνισε πλήρως το επεισόδιο είναι αν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ βλέπει τους δασμούς ως εργαλείο για πολιτικές διαπραγματεύσεις, εμπορική εξισορρόπηση ή κυριαρχία.

Σε κάθε περίπτωση, το ότι ο Τραμπ δεν πιστεύει ότι καμία εμπορική συμφωνία αξίζει το χαρτί στο οποίο τυπώθηκε είναι μια σημαντική εικόνα για τους ευρωπαίους θεατές, οι οποίοι πρέπει να παρακολουθήσουν, να συνεργαστούν και να αντλήσουν από την εμπειρία του Καναδά και του Μεξικού. Άλλωστε σύντομα θα βρεθούν στο επίκεντρο.

Τόσο ο Καναδάς όσο και το Μεξικό ανακοίνωσαν αποφασιστικά αντίμετρα ως απάντηση στους δασμούς του Τραμπ. Δίπλα στο αντιδασμολογικό πακέτο της Οτάβα, αξίας έως και 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι επαρχίες του Καναδά όπως το Οντάριο κινήθηκαν επίσης για να σταματήσουν να αγοράζουν αμερικανικό ποτό από ρεπουμπλικανικές πολιτείες και να επανεξετάσουν τις συμβάσεις με προμηθευτές των ΗΠΑ. Η ΕΕ έχει στη διάθεσή της παρόμοια μέσα αντιποίνων. Η απειλή του ξεριζωμού των αμερικανικών αγορών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύναψη μιας συμφωνίας.

Μια ενιαία φωνή

Εκτός από την επιβολή αντιμέτρων, το Μεξικό δεσμεύτηκε για αυστηρότερες περιπολίες στα σύνορα, ενώ ο Καναδάς συμφώνησε να αναλάβει δράση κατά της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και του εμπορίου φαιντανύλης. Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να είναι ευέλικτοι στην αναζήτησή τους για μια πολιτική συμφωνία. Η ΕΕ των 27 κρατών μελών είναι ένα ισχυρό εμπορικό μπλοκ, αλλά η αχίλλειος πτέρνα της είναι η ετερόκλητη πολιτική των κρατών μελών της. Εάν η Αμερική προσφέρει δασμολογικές εξαιρέσεις σε ορισμένα συμπαθή κράτη μέλη -για παράδειγμα την Αυστρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία ή την Ιταλία- η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μπορεί να σπάσει. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να μιλήσουν και να διαπραγματευτούν με μία φωνή, ακόμα κι αν ο Τραμπ επιδιώκει διμερή συμφωνία.

Ενίσχυση των σχέσεων με τον Καναδά και το Μεξικό

Ο Καναδάς και το Μεξικό ενδέχεται να εξαρτώνται μοναδικά από την αγορά των ΗΠΑ. αλλά πήραν θέση αρχών. Ενώ η εξάρτησή τους από τις αλυσίδες εφοδιασμού των ΗΠΑ θα παραμείνει σημαντική, η Ευρώπη θα πρέπει να βοηθήσει οποιονδήποτε άλλο σύμμαχο και εμπορικό εταίρο του ΝΑΤΟ που κινδυνεύει από εξαναγκασμό, διερευνώντας επιλογές για εκτροπή του εμπορίου. Για παράδειγμα, η ΕΕ θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ομάδα έκτακτης ανάγκης για την εφοδιαστική αλυσίδα στο πλαίσιο της Συνολικής Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνίας ΕΕ-Καναδά για να διερευνήσει ευκαιρίες αναδυόμενων αγορών για εμπόρους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το χαμένο εμπόριο με τις ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε και αργότερα σταμάτησε δασμό 25% στις εισαγωγές από τον Καναδά και το Μεξικό και δασμό 10% στην Κίνα. Ακόμη και ως εκλεγμένος πρόεδρος, ο Τραμπ επανειλημμένα σηματοδότησε τέτοιες κινήσεις - αλλά η ξαφνική εφαρμογή, η εστίαση στη φαιντανύλη και τη μετανάστευση ως υποτιθέμενες αιτίες ασφάλειας και η ευρύτερη άποψη ότι η παγκοσμιοποίηση είναι επιζήμια για τα αμερικανικά συμφέροντα καθιστούν αυτό το επεισόδιο πιο περίπλοκο από όταν οι ΗΠΑ επέβαλαν δασμούς σε χάλυβα και αλουμίνιο το 2018.

Με την παύση των μέτρων κατά του Μεξικού και του Καναδά, ο Τραμπ έχει εκτονώσει τις εντάσεις προς το παρόν — αλλά η Ευρώπη εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο του. Επιπλέον, ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας έχει ξεκινήσει, ρίχνοντας μια περαιτέρω σκιά στις παγκόσμιες εμπορικές σχέσεις.

Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.

Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου