Των Cinzia Bianco, Hugh Lovatt 

Στην τελευταία περιφερειακή κλιμάκωση που πυροδότησε ο πόλεμος Ισραήλ-Γάζας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο έπληξαν στόχους των Χούθι στην Υεμένη, σε αντίποινα των χτυπημάτων των ίδιων των ανταρτών. Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο έχουν χαρακτηρίσει τη στρατιωτική τους δράση ως "περιορισμένη πράξη" για την προστασία των θαλάσσιων οδών κρίσιμης σημασίας για την παγκόσμια οικονομία ως απάντηση στις αυξανόμενες επιθέσεις των Χούθι στη διεθνή ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα. Η ομάδα της Υεμένης είπε ότι στοχεύει πλοία που συνδέονται με το Ισραήλ ως αντίποινα για ενέργειες στη Γάζα, αλλά οι επιθέσεις τους φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό χωρίς κάποια διάκριση.

Μέχρι στιγμής, η δράση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου έχει κάνει ελάχιστα για να αποτρέψει τους Χούθι από το να συνεχίζουν τη δράση τους. Σε απάντηση, η ομάδα έχει εξαπολύσει τώρα απειλές και κατά βρετανικών και αμερικανικών πλοίων, χτυπώντας ένα πλοίο ιδιοκτησίας των ΗΠΑ στα ανοικτά των ακτών της Υεμένης, λίγες μέρες μετά από το αμερικανο-βρετανικό χτύπημα. Οι αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη υποβάθμισαν ορισμένες από τις στρατιωτικές δυνατότητες των Χούθι, αλλά δεν θα επαρκούν για να μια βιώσιμη εξασφάλιση για την Ερυθρά Θάλασσα και να ενθαρρύνουν την επιστροφή της διεθνούς ναυτιλίας - η οποία έχει εκτραπεί σε μεγάλο βαθμό μέσω της διαδρομής που περνά από τη νότια Αφρική. Ούτε τα χτυπήματα θα μειώσουν τα ασφάλιστρα, καθώς αυξάνεται το κόστος των εμπορευμάτων. Επιπλέον, οι Χούθι χρησιμοποιούν τη στρατιωτική επιχείρηση των δυτικών δυνάμεων για να ενισχύσουν την αυξανόμενη δημοτικότητά τους μεταξύ των πολιτών αραβικών χωρών. Και, παρόλο που η ομάδα αντιπροσωπεύει μια περιορισμένη απειλή, οι συνεχιζόμενες επιθέσεις της μπορεί να εμπλέξουν τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο σε μια κλιμακούμενη κρίση – θέτοντας σε κίνδυνο μια εύθραυστη πολιτική διαδικασία υπό την ηγεσία του ΟΗΕ για τον τερματισμό του μακροχρόνιου εμφυλίου πολέμου της Υεμένης.

Μια πολύπλευρη ευρωπαϊκή προσέγγιση

Υπάρχει σαφές ευρωπαϊκό συμφέρον για την προστασία των ναυτιλιακών οδών της Ερυθράς Θάλασσας που συνδέουν την ευρωπαϊκή ήπειρο με βασικές αγορές στην Ασία και την Αφρική, ως εκ τούτου χώρες όπως η Δανία, η Γερμανία και η Ολλανδία υποστηρίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Αντίθετα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να διδαχθούν από τις συνέπειες αυτής της δέσμευσης και να αναπτύξουν τον δικό τους ρόλο για την υποστήριξη της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας. Τα κράτη μέλη συζητούν τη δημιουργία μιας νέας θαλάσσιας επιχείρησης της ΕΕ με πρότυπο την Επιχείρηση Atalanta, την οποία δημιούργησε για να προστατεύσει τα πλοία από πειρατικές επιθέσεις στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας. Ένα καλύτερο μοντέλο θα ήταν η γαλλική αποστολή θαλάσσιας ευαισθητοποίησης, EMASoH, στο παρακείμενο στενό του Ορμούζ, η οποία συνδυάζει τη συνοδεία της θαλάσσιας ναυτιλίας με εστίαση στη διπλωματική δέσμευση με παράκτια κράτη, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν.         

Τελικά, η στρατιωτική δράση δεν θα λειτουργήσει χωρίς σταθερή διπλωματική πορεία. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εργαστούν για να διατηρήσουν τη διπλωματική ύφεση μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν. Αυτό λειτούργησε ως ένας από τους λίγους περιορισμούς για τους Χούθι που υποστηρίζονται από το Ιράν, δεδομένης της επιθυμίας της Τεχεράνης να διατηρήσει τη διμερή της δέσμευση με το Ριάντ. Το κρίσιμο είναι ότι οι Χούθι κατέστησαν επίσης σαφές ότι οι ενέργειές τους σχετίζονται άμεσα με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Γάζα. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, πρέπει να πιέσουν επειγόντως για κατάπαυση του πυρός για να αποτρέψουν μια ευρύτερη περιφερειακή πυρκαγιά.

Υπολογισμοί για τους Χούθι

Οι Χούθι μπορεί να απολαμβάνουν την προοπτική για μια περαιτέρω αντιπαράθεση. Η σκληραγωγημένη από τη μάχη ομάδα διεξάγει έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στην Υεμένη από το 2014, κατά τη διάρκεια του οποίου αντιστάθηκε σε μια έντονη εκστρατεία αεροπορικών επιδρομών της Σαουδικής Αραβίας - αναγκάζοντας τελικά το Ριάντ σε ειρηνευτικές συνομιλίες. Καθώς τώρα επιδιώκει να εδραιώσει το καθεστώς της ως de facto κυβέρνηση της Υεμένης, η ομάδα είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει την κλιμάκωση για να ενεργοποιήσει την τοπική υποστήριξη και την περιφερειακή θέση ως αναπόσπαστο μέρος του "άξονα αντίστασης" του Ιράν ενάντια στο Ισραήλ. 

Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ