Τα Χριστούγεννα γίνονται το νέο πεδίο μάχης στις πολιτισμικές διαμάχες στην Ευρώπη. Όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το Politico, τα κόμματα της άκρας δεξιάς διεκδικούν την εορταστική περίοδο ως δικό τους έδαφος, μετατρέποντας τα Χριστούγεννα σε σύμβολο του "χριστιανικού πολιτισμού" που, κατά την αφήγησή τους, απειλείται από μια φαινομενικά εχθρική, κοσμική αριστερά.

Το φαινόμενο βρίσκει απήχηση και στις ΗΠΑ, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ ισχυρίζεται ότι "επανέφερε" τη φράση "Καλά Χριστούγεννα", προβάλλοντας την ως αντίσταση στην πολιτική ορθότητα.

Στην Ιταλία, η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει εντάξει την υπεράσπιση των χριστουγεννιάτικων παραδόσεων στον πυρήνα της πολιτικής της ταυτότητας, παρουσιάζοντας τις παραδόσεις ως μέρος μιας εθνικής κληρονομιάς υπό απειλή. Σύμφωνα με το Politico, η Μελόνι έχει υπερασπιστεί δημόσια τη διατήρηση των χριστουγεννιάτικων σκηνών, υποστηρίζοντας ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν τις αξίες της Γέννησης, αντί να συνδέουν τα Χριστούγεννα μόνο με φαγητό και δώρα, και αποφεύγει την ιδέα ότι οι παραδόσεις θα πρέπει να αλλάξουν.

Παρόμοια, ο γαλλικός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν και το ισπανικό Vox έχουν εκφράσει αντίθεση στις "ουδέτερες" ή "woke" προσπάθειες αντικατάστασης των θρησκευτικών συμβόλων με πιο ουδέτερη γλώσσα και προωθούν τη διατήρηση των σκηνών της Γέννησης σε δημόσιους χώρους. Στη Γερμανία, η AfD έχει προειδοποιήσει ότι οι χριστουγεννιάτικες αγορές χάνουν τον "γερμανικό τους χαρακτήρα", ενισχύοντας ψευδείς ειδήσεις για δήθεν αντικατάσταση χριστιανικών παραδόσεων από ισλαμικές.

Ωστόσο, το κόμμα της Μελόνι, οι Αδελφοί της Ιταλίας, έχει μετατρέψει την υπεράσπιση των Χριστουγέννων σε θεαματικό γεγονός. Κάθε Δεκέμβριο διοργανώνει ένα χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ, με Άγιο Βασίλη, παγοδρόμια και ένα τεράστιο δέντρο φωταγωγημένο στα χρώματα της τρίχρωμης ιταλικής σημαίας. Όπως σημειώνει το Politico, η κίνηση αυτή εξυπηρετεί δύο στόχους: να παρουσιάσει το κόμμα ως "μοντέρνα συντηρητική δύναμη" και να ενισχύσει τη σύνδεση με τις οικογένειες και την κοινότητα, κάνοντας την πολιτική παρουσία πιο "ήπια" και γιορτινή.

Για τα στελέχη της άκρας δεξιάς, η σημασία των Χριστουγέννων δεν είναι αποκλειστικά θρησκευτική. Το Politico επισημαίνει ότι η χριστιανική πίστη λειτουργεί περισσότερο ως πολιτισμικό σύμβολο, ένα "συντομότερο δρόμο" για να οριοθετηθεί το "εμείς" έναντι του "άλλου". Πολιτικοί και νεαρά μέλη των κομμάτων τονίζουν ότι οι παραδόσεις αντιπροσωπεύουν τις ρίζες, την ιστορία και τις αξίες της χώρας, ανεξαρτήτως προσωπικής θρησκευτικής πίστης.

Η στρατηγική αυτή ενισχύεται από την αμηχανία της αριστεράς απέναντι στη θρησκεία στον δημόσιο χώρο. Προοδευτικά κόμματα και θεσμοί, όπως η ΕΕ, έχουν προσπαθήσει να προωθήσουν πιο ουδέτερη γλώσσα, όπως "εορταστική περίοδο", κάτι που η άκρα δεξιά εκλαμβάνει ως πολιτισμική αυτο-αποκήρυξη.

Το φετινό φεστιβάλ των Αδελφών της Ιταλίας στο Castel Sant’Angelo είναι χαρακτηριστικό. Καθώς πέφτει το σούρουπο, οικογένειες κάνουν πατινάζ ακούγοντας χριστουγεννιάτικη ποπ μουσική, παιδιά φωτογραφίζονται με τον Άγιο Βασίλη και τουρίστες έρχονται για τα φώτα και τη μουσική, χωρίς να ενδιαφέρονται για την πολιτική.

Το Politico σημειώνει ότι η πολιτική είναι παρούσα, αλλά "μαλακή", ντυμένη με νοσταλγία, παράδοση και εορταστική διάθεση.

Για την κυβέρνηση Μελόνι, η "ιδιοκτησία" των Χριστουγέννων εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο επανακατάληψης πολιτιστικών θεσμών, από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μέχρι τα μουσεία και την όπερα, μετά από δεκαετίες, όπως θεωρεί, αριστερής κυριαρχίας.

Το αφήγημα μιας άκρας δεξιάς ως υπερασπιστών των Χριστουγέννων θέτει πρόκληση στα κεντροαριστερά και αριστερά κόμματα, που δυσκολεύονται να βρουν μια πειστική απάντηση υπέρ του κοσμικού χαρακτήρα των εορτών.