Η επίμονη αποφασιστικότητα του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, να υπερασπιστεί τα επιτεύγματά του κινδυνεύει να αποβεί σε βάρος του.

Ο Εμανουέλ Μακρόν βρισκόταν σε αεροπλάνο με προορισμό την Αίγυπτο όταν η Γαλλία αντιμετώπισε την πιο σοβαρή κρίση της θητείας του.

Γιατί λοιπόν ο Γάλλος πρόεδρος έφυγε από τη χώρα του νωρίς το πρωί της Δευτέρας, ενώ επικρατούσε τέτοια αβεβαιότητα στην πατρίδα του;

Η απάντηση, σύμφωνα με αρκετούς νυν και πρώην Γάλλους αξιωματούχους, ήταν για να εξασφαλίσει την κληρονομιά του, όπως μεταδίδει το Politico.

Με λιγότερο από 20 μήνες να απομένουν στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Μακρόν είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο να εδραιώσει τη θέση του στα βιβλία της ιστορίας - και πιστεύει ότι έχει κερδίσει αυτή τη διάκριση για το έργο του στη Μέση Ανατολή, ανέφεραν.

Ο Γάλλος πρόεδρος δε θα έχανε την ευκαιρία να παραστεί στη σύνοδο κορυφής για την ειρήνη που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στο αιγυπτιακό θέρετρο Σαρμ Ελ Σέικ, ακόμη και με το σπίτι του να καίγεται και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτό ανάγκασε τον πρωθυπουργό του, Σεμπαστιάν Λεκορνί, τον οποίο ο ίδιος είχε επιλέξει δύο φορές, να αναβάλει την παρουσίαση του σχεδίου προϋπολογισμού κατά μία ημέρα, κάτι που σχεδόν τον έκανε να χάσει την προθεσμία.

Τις τελευταίες ημέρες, Γάλλοι αξιωματούχοι εργάζονται σκληρά για να δημιουργήσουν μια αφήγηση ότι το ειρηνευτικό σχέδιο για τη Γάζα που προωθεί ο Ντόναλντ Τραμπ προκλήθηκε από την πρόταση του Μακρόν και τον ηγετικό του ρόλο στην προώθηση της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον περασμένο μήνα. 

Γι' αυτό ο Μακρόν ήθελε πραγματικά να παρευρεθεί στη σύνοδο κορυφής στην Αίγυπτο, δήλωσε ένας κυβερνητικός σύμβουλος ο οποίος ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος. Ένας σύμμαχος του Λεκορνί είπε ότι ο πρόεδρος ήταν "πολύ, πολύ συγκεντρωμένος" στη Γάζα.

Το γαλλικό πολιτικό σύστημα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε ο πρόεδρος να μπορεί να εκπροσωπεί τη χώρα στη διεθνή σκηνή, ενώ ο πρωθυπουργός φροντίζει τα εσωτερικά θέματα. Ωστόσο, οι συνθήκες στη Γαλλία είναι έκτακτες, με τον Λεκορνί να παραιτείται μετά από μόλις 14 ώρες πριν επαναδιοριστεί και ορισμένους πολιτικούς να εικάζουν ότι ο Μακρόν μπορεί να μην ολοκληρώσει τη θητεία του.

Εκ πρώτης όψεως, ο Μακρόν φαίνεται να ακολουθεί τα βήματα πρώην προέδρων, όπως ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ, οι οποίοι στράφηκαν προς τη διεθνή σκηνή στα τελευταία χρόνια της θητείας τους, αφού έχασαν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.  

Ωστόσο, ο Μακρόν δεν έχει εγκαταλείψει την εσωτερική πολιτική. Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, δεν υιοθετεί μια "αποστασιοποιημένη στάση", δήλωσε ένας από τους πρώτους υποστηρικτές του Μακρόν.

"Ο Μακρόν έχει γίνει πολύ προσεκτικός όσον αφορά την ευρωπαϊκή και διεθνή του προβολή", δήλωσε ένας πρώην Γάλλος αξιωματούχος. "Είναι το μόνο που του έχει απομείνει για να δώσει στον εαυτό του την εντύπωση ότι εξακολουθεί να έχει επιρροή", συμπλήρωσε.

Επιχείρηση "γοητεία" στο Σαρμ

Την περασμένη εβδομάδα, το Ελιζέ άρχισε να ασκεί πιέσεις, εντείνοντας τις ενημερώσεις με ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους για να καταστήσει σαφές ότι ο Μακρόν ήταν καθοριστικός για την επιτυχία του ειρηνευτικού σχεδίου του Τραμπ.

"Προτεραιότητα του Ελιζέ ήταν να διαδώσει την ιδέα ότι το σχέδιό τους ήταν πολύ χρήσιμο", δήλωσε ένας πρώην διπλωμάτης, αναφερόμενος στον γαλλο-σαουδικό οδικό χάρτη για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα.

Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα, ο Μακρόν ρίσκαρε να προκαλέσει την οργή των ΗΠΑ και του Ισραήλ με την πίεση που άσκησε για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, την οποία ακολούθησαν σχεδόν δώδεκα δυτικές χώρες. Η ομιλία του στο βήμα του ΟΗΕ προκάλεσε συγκρίσεις στο Παρίσι με άλλες περιπτώσεις όπου η Γαλλία αντιτάχθηκε στην Ουάσινγκτον, ιδίως με την ιστορική ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Ντομινίκ ντε Βιλπέν το 2003, στην οποία απέρριψε την πορεία της Ουάσινγκτον προς τον πόλεμο στο Ιράκ.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αίγυπτο, ο Μακρόν χειρίστηκε προσεκτικά την εικόνα της εξουσίας, την οποία κατανοεί πολύ καλά, για να αποφύγει να θεωρηθεί ότι παίζει δεύτερο ρόλο σε σχέση με τον Τραμπ. Επέλεξε να μην σταθεί στο βάθρο πίσω από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά να καθίσει μαζί με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής, μια κίνηση που δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Τραμπ.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, ο Μακρόν αναφέρθηκε στις προσπάθειες που απαιτούνται για τη διατήρηση της εκεχειρίας στη Γάζα και στη συμβολή που μπορεί να έχει η Γαλλία.

Όταν ρωτήθηκε για την εθνική πολιτική, παρουσίασε τον εαυτό του ως "εγγυητή των γαλλικών θεσμών", αλλά δεν μπόρεσε να μην επιτεθεί στα κόμματα της αντιπολίτευσης για την προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν τον πρωθυπουργό του.

Κερδίζοντας τη μάχη, χάνοντας τον πόλεμο

Πολλοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι ο Μακρόν επιχειρί να παραμείνει υπεράνω των συγκρούσεων. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις για το γιατί το κάνει αυτό, που ξεπερνούν το επιχείρημα της κληρονομιάς.

Κάποιοι το αποδίδουν στη στρατηγική του Δία να περιβάλλει το αξίωμά του με μυστικισμό, να επικοινωνεί με μεγαλοπρεπείς χειρονομίες και να αρνείται να λερώσει τον εαυτό του με τις λάσπες της εγχώριας πολιτικής. 

Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος είπε ότι ο Μακρόν "πιθανώς αφήνει τις εντάσεις να υποχωρήσουν" και παραμένει σιωπηλός για να προστατεύσει τους θεσμικούς ελέγχους και ισορροπίες του γαλλικού κράτους. 

Άλλοι λένε ότι η σιωπή είναι στρατηγική, ακόμη και μεγαλόψυχη. Λένε ότι ο πρόεδρος αναγνωρίζει πόσο δημοφιλής είναι — μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το ποσοστό αποδοχής του είναι 14% — και προσπαθεί να αποτρέψει τους συμμάχους του από το να σπιλωθούν από την πολιτική του τοξικότητα.

Αλλά ο Μακρόν δεν αφήνει ποτέ πραγματικά τίποτα να περάσει.

Στη συνάντησή του με τα κόμματα της αντιπολίτευσης την περασμένη εβδομάδα, ο Μακρόν κατέστησε πολύ σαφές ποιος έχει τον τελευταίο λόγο, όταν, σύμφωνα με έναν βοηθό του προέδρου, πρότεινε να αναβληθεί εν μέρει ο εμβληματικός νόμος για τις συντάξεις, ο οποίος ανέβαζε την ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη για τους περισσότερους εργαζόμενους. 

Ο Μακρόν έχει εναλλάξει πρωθυπουργούς του κεντρώου και του κεντροδεξιού χώρου κατά το τελευταίο έτος, προκειμένου να αποκρούσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο νόμος αυτός και άλλα επιτεύγματά του, όπως οι φορολογικές μειώσεις.

Πολλοί είδαν την απόφασή του να επαναδιορίσει τον πιστό του Λεκορνί, λίγες μόνο ημέρες μετά την παραίτησή του από την 14ωρη κυβέρνησή του, ως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της επίμονης άρνησής του να παραδώσει την εξουσία, παρά την ήττα του στρατοπέδου του στις πρόωρες εκλογές του περασμένου καλοκαιριού.  

Ο Μακρόν κατέληξε να αναγκαστεί να πουλήσει το "στέμμα" που φύλαγε ζηλότυπα, τη μεταρρύθμιση των συντάξεων, τουλάχιστον για την ώρα. Ο Λεκορνί ανακοίνωσε την Τρίτη ότι θα "παγώσει" τον νόμο για την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι το 2027, προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και να επιβιώσει από την ψήφο μη εμπιστοσύνης την Πέμπτη. 

Ο Μακρόν μπορεί ακόμα να σώσει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, καθώς υπάρχουν αμφιβολίες ότι η αναστολή της δεν θα περάσει από το κοινοβούλιο.

Ωστόσο, η σκληρή μάχη που δίνει για να διασφαλίσει την κληρονομιά του μπορεί επίσης να την καταστρέψει, αν ο Μακρόν δεν καταφέρει να εξασφαλίσει το μέλλον του κεντρώου κινήματός του και των πιθανών διαδόχων του, όπως οι πρώην πρωθυπουργοί και πιθανότατοι υποψήφιοι για την προεδρία Εντουάρ Φιλίπ και Γκαμπριέλ Ατάλ.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Μακρόν χειρίζεται την τρέχουσα κρίση θα επηρεάσει σχεδόν σίγουρα την εκστρατεία οποιουδήποτε κεντρώου που προσπαθεί να εμποδίσει τη Μαρίν Λεπέν ή κάποιον άλλο από το ακροδεξιό "Εθνικός Συναγερμός" να κερδίσει την προεδρία.

"Τι εικόνα προβάλλουμε; Είμαστε υπέρ της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος και μετά τα παρατάμε. Δεν είναι σαφές", δήλωσε ο σύμμαχος του Λεκορνί που αναφέρθηκε παραπάνω.

"Η μόνη που φαίνεται να ξέρει τι εκπροσωπεί είναι η Μαρίν Λεπέν", πρόσθεσε. "Έχει ένα λαϊκιστικό μήνυμα, αλλά είναι απλό και συνεπές: αυτό το τσίρκο πρέπει να σταματήσει", συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.