Οι κυρώσεις των ΗΠΑ καθιστούν σχεδόν αδύνατη την πληρωμή του Ιράν για το πετρέλαιο που προμηθεύει. Η Κίνα έχει βρει έναν τρόπο να παρακάμψει τις κυρώσεις, αποκαλύπτει η Wall Street Journal.

Αυτός ο κρυφός "αγωγός" χρηματοδότησης έχει εμβαθύνει τους οικονομικούς δεσμούς μεταξύ των δύο αντιπάλων των ΗΠΑ, σε πείσμα των προσπαθειών της Ουάσινγκτον να απομονώσει το Ιράν, αναφέρει η WSJ και εξηγεί:

Το σύστημα που μοιάζει με ανταλλαγή λειτουργεί ως εξής, σύμφωνα με νυν και πρώην αξιωματούχους από διάφορες δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ:

Το ιρανικό πετρέλαιο αποστέλλεται στην Κίνα -τον μεγαλύτερο πελάτη της Τεχεράνης- και, σε αντάλλαγμα, κινεζικές εταιρείες που υποστηρίζονται από το κράτος κατασκευάζουν υποδομές στο Ιράν.

Στο κόλπο, λένε οι αξιωματούχοι, είναι μια κινεζική κρατική ασφαλιστική εταιρεία, η  Sinosure - που αυτοαποκαλείται ο μεγαλύτερος οργανισμός εξαγωγικών πιστώσεων στον κόσμο - και μια κινεζική χρηματοπιστωτική οντότητα τόσο καλά κρυμμένη που το όνομά της δεν θα μπορούσε να βρεθεί σε κανέναν δημόσιο κατάλογο κινεζικών τραπεζών ή χρηματοπιστωτικών εταιρειών - οι αξιωματούχοι τον αποκαλούν Chuxin.

Στη συμφωνία, είπαν ορισμένοι από τους αξιωματούχους, μια ελεγχόμενη από το Ιράν εταιρεία καταχωρεί την πώληση πετρελαίου σε έναν Κινέζο αγοραστή που ελέγχεται από τον κρατικό έμπορο πετρελαίου Zhuhai Zhenrong, στόχο των κυρώσεων των ΗΠΑ.

Ο Κινέζος αγοραστής, σε αντάλλαγμα, καταθέτει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα στην Chuxin, είπαν οι αξιωματούχοι. Στη συνέχεια, η Chuxin παραδίδει τα κεφάλαια σε Κινέζους εργολάβους που εκτελούν εργασίες στο Ιράν, σε έργα των οποίων η χρηματοδότηση είναι ασφαλισμένη από τη Sinosure. 

Μέχρι και 8,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές πετρελαίου εισέρρευσαν μέσω του χρηματοδοτικού αγωγού πέρυσι για να χρηματοδοτήσουν κινεζικές εργασίες σε μεγάλα έργα υποδομής στο Ιράν, σύμφωνα με ορισμένους από τους αξιωματούχους.

Το Ιράν εξήγαγε πέρυσι 43 δισεκατομμύρια δολάρια κυρίως αργού πετρελαίου, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας. Δυτικοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι περίπου το 90% αυτών των εξαγωγών πηγαίνει στην Κίνα.