Με επιφυλάξεις και διαφορετική γραμμή προσέρχεται το απόγευμα της Δευτέρας στην άτυπη σύνοδο Ευρωπαίων ηγετών στο Παρίσι η συντηρητική δεξιά (κατ' άλλους ακροδεξιά) πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, όπως αναφέρει σε άρθρο της η ιταλική Corriere della Sera.

Οι αμφιβολίες για τη μορφή που επέλεξε να δώσει ο Μακρόν στην ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις που θέτει η νέα κυβέρνηση Τραμπ, σημειώνεται στο άρθρο, αυξάνονται στην ιταλική κυβέρνηση. Η Μελόνι δεν έχει καμία αμφιβολία: "Η απάντηση στους Αμερικανούς θα ήταν πιο σωστή από τις Βρυξέλλες, με ένα έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, χωρίς να δίνουμε για άλλη μια φορά την εντύπωση ότι είμαστε μια ήπειρος με διαφορετικά κέντρα εξουσίας, κάτι που ισοδυναμεί με κανένα πραγματικό κέντρο εξουσίας".

Οι αμφιβολίες για το σχήμα, που περιλαμβάνει την Πολωνία, μαζί με τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία, ενισχύθηκαν το απόγευμα της Κυριακής, όταν και έγιναν αρκετά τηλεφωνήματα από χώρες που δεν εκπροσωπούνται στη σύνοδο με αποδέκτη τη Ρώμη.

Σύμφωνα με πηγές του πρωθυπουργικού γραφείου της Ιταλίας, "εάν ο Τραμπ δυσκολεύεται να αναγνωρίσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως συνομιλητή, η συγκεκριμένη μορφή συνόδου είναι σαν να πετάς την μπάλα ακόμη μακριά από μια πιο θεσμική και περιεκτική ευρωπαϊκή μορφή".

Η Corriere σημειώνει εξάλλου ότι τα πολιτικά "χαστούκια" που επέλεξε να δώσει ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Ντ. Βανς στην ΕΕ, πέρα ​​από τον τόνο και τη γλώσσα του, εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό τον ιταλικό κυβερνητικό συνασπισμό. "Η δημοκρατία βασίζεται στην ελευθερία του λόγου", είναι ένα από τα μάντρα της Μελόνι, η οποία ισχυρίζεται ότι έχει υποστηρίξει αυτές τις θέσεις για χρόνια.

Επομένως συμμερίζεται πλήρως την καταγγελία του δεύτερου τη τάξει Αμερικανού πολίτη κατά της χειραγώγησης των βασικών αρχών της δημοκρατίας για σκοπούς που συνδέονται με τη λογική του mainstream, όπου τα δικαιώματα και οι ελευθερίες "μερικές φορές αποφασίζονται σε ένα τραπέζι, ανάλογα με την πολιτική συνθήκη", σημειώνει η ιταλική εφημερίδα.

Η διαφωνία της Μελόνι με τον Βανς αφορά στον τόνο του και στην επιθετική του στάση, καθώς και το πατερναλιστικό του στυλ, δεδομένου ότι έχει ξεχάσει πως "τα πολιτικά δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες καθορίστηκαν από εμάς στην Ευρώπη".

Σε σχέση με το ουκρανικό, εξάλλου, ο πρώτος στόχος της ιταλικής διπλωματίας είναι στην πραγματικότητα να αποφύγει μια πραγματική αμερικανική απεμπλοκή από τη σύγκρουση, ενώ αναζητεί ύπαρξη πραγματικών εγγυήσεων με αποτελεσματικές αποτρεπτικές δυνάμεις, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Προ δύο ημερών, η Μελόνι πρότεινε μάλιστα στον Ζελένσκι να διερευνήσει για το μέλλον, δηλαδή μόλις επιτευχθεί εκεχειρία, όχι απευθείας είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά επέκταση στο Κίεβο της ασπίδας του άρθρου 5 της Συμμαχίας, με καθήκον επέμβασης από τις χώρες της τελευταίας σε περίπτωση νέων εισβολών της Ρωσίας, χωρίς όμως την ανάπτυξη βάσεων του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος.

Μια άλλη πρόταση της Μελόνι αφορά τη φύση μιας διεθνούς ειρηνευτικής αποστολής: εάν οι Αμερικανοί δεν ήθελαν πραγματικά να συμμετάσχουν, τότε θα έπρεπε να επεκταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και σε μη ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Αυτό, κατά τη γνώμη της Ρώμης, θα ήταν σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας, καταλήγει η Corriere.