Συνεχης ενημερωση

    Τρίτη, 28-Μαρ-2023 10:25

    Πώς η θερινή ώρα προκάλεσε πολιτικο-θρησκευτική σύγκρουση στον Λίβανο

    Ο Λίβανος αναζητά δωρητές για να χρηματοδοτήσουν τη λειτουργία των πρεσβειών του
    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Του Κώστα Ράπτη

    Στον πολιτικά και θρησκευτικά κατακερματισμένο Λίβανο διαφωνούν πάντα πολλοί για πολλά. Όμως την εβδομάδα αυτή δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν ούτε τι ώρα είναι.

    Η Χώρα των Κέδρων ξύπνησε σε δύο διαφορετικές ζώνες ώρας ταυτοχρόνως μετά την αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης του Νατζίμπ Μίκατι να αναβάλλει μέχρι τις 20 Απριλίου την προγραμματισμένη για τα ξημερώματα της Κυριακής, κατά τα διεθνώς κρατούντα, μετάβαση στη θερινή ώρα.

    Η απόφαση προέκυψε μετά από συνάντηση την περασμένη Πέμπτη του πρωθυπουργού με τον "αιώνιο” (καθότι το Εθνικό Σύμφωνο του 1943 προβλέπει ότι το αξίωμα καταλαμβάνεται από Σιίτη) πρόεδρο της Βουλής Ναμπίχ Μπέρρι. Πρόκειται για ένα "ρουσφέτι” προς την μουσουλμανική κοινότητα του Λιβάνου, η οποία το διάστημα αυτό διανύει τη νηστεία του Ραμαζανιού: η δύση του ηλίου, που σημαδεύει και το τέλος της ημερήσιας νηστείας, έρχεται με τη χειμερινή ώρα περίπου στις 6 μ.μ. - όπερ πολύ πιο υποφερτό από τις 7 μ.μ. της θερινής ώρας.

    Η αναβολή της αλλαγής της ώρας προκάλεσε χάος, αλλά και ερμηνεύθηκε αμέσως με σεκταριστικούς όρους.

    Ο λιβανέζικος αερομεταφορέας Middle East Airlines μετέθεσε κατά μία ώρα όλες τις πτήσεις του, ώστε να παραμείνει σε συμμόρφωση με τον διεθνή προγραμματισμό του. Οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών έστειλαν στους συνδρομητές τους μήνυμα για το πώς αυτοί θα μπορέσουν να απενεργοποιήσουν τις ρυθμίσεις αυτόματης αλλαγής ώρας των κινητών τους. Οι πιο χιουμορίστες διακίνησαν ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το παλαιότερο τραγούδι του Ζιάντ Ραχμπάνι (γιου της θρυλικής Φαϊρούζ) με τον στίχο "κάθε χρόνο πηγαίνετε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά, αλλά μας κρατάτε δέκα χρόνια πίσω”.

    Ωστόσο, με ανακοίνωσή του Σάββατο το Πατριαρχείο των Μαρωνιτών έκανε γνωστό ότι δεν πρόκειται να συμμορφωθεί με την αναβολή της αλλαγής ώρας, αλλά θα ακολουθήσει τις διεθνείς προδιαγραφές. Ακολούθησαν αρκετά ιδιωτικά σχολεία, χριστιανικές οργανώσεις, αλλά και τα κανάλια MTV και LBCI, με το τελευταίο να διακηρύσσει ότι "Ο Λίβανος δεν είναι νησί”.

    "Οι Μουσουλμάνοι έχουν τη δική τους ώρα και εμείς τη δική μας. Έχουν το δικό τους μίνι-κράτος, αλλά εμείς έχουμε τον Λίβανό μας” διακήρυξε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Ναντίμ Τζεμαγιέλ, γόνος της γνωστής πολιτικής δυναστείας και μέλος του χριστιανικού κόμματος Kataeb (δηλ. των Φαλαγγιτών).
    Από την άλλη, ο Χασάν Μοράιμπ, στέλεχος της Dar al-Fatwa, ανώτατης αρχής των Λιβανέζων Σουνιτών κατήγγειλε τις αντιδράσεις ως "ρατσιστικές” και "σεκταριστικές”.

    Το πρωθυπουργικό γραφείο, πάλι, διερωτήθηκε σε ανακοίνωσή του γιατί δίδεται τέτοια φόρτιση σε ένα "καθαρά διοικητικό μέτρο”.

    Με τα πολλά, όμως, η κυβέρνηση Μίκατι υποχώρησε και ανακοίνωσε ότι από απόψε τα μεσάνυχτα, με την έλευση της Τετάρτης, θα πραγματοποιηθεί η μετάβαση στη θερινή ώρα.

    Όλα αυτά μπορεί κανείς να τα αξιολογήσει ως περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά. Είναι όμως ενδεικτικά της ευκολίας με την οποία οι ελίτ του Λιβάνου, μιας χώρας που από το 1975 έως το 1990 βυθίστηκε στα δεινά του εμφυλίου πολέμου, καταφεύγουν στο σεκταριστικό χαρτί και ξεσηκώνουν κάθε είδους περισπασμούς από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

    Είναι χαρακτηριστικό ότι η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας Ζοζέφ Άουν έχει λήξει από τον περασμένο Οκτώβριο και διάδοχος δεν έχει ακόμη καταστεί δυνατό να εκλεγεί. Οι δε περισσότερο πικρόχολοι σχολιαστές παρατηρούν ότι αντί της ώρας θα ήταν χρησιμότερο να ασχολείται κανείς με την ισοτιμία της λιβανέζικης λίρας.

    Πράγματι, παρά την επίσημη ισοτιμία των 15.000 λιρών ανά δολάριο, η πραγματική ισοτιμία στην παράλληλη αγορά έφθασε τον μήνα αυτό στο ιστορικό χαμηλό των 145.000 ανά δολάριο, έναντι μόλις 1.507 πριν από την οικονομική κρίση του 2019.

    Η πελατειακή κλεπτοκρατική δομή που εγκαθιδρύθηκε μετά τη λήξη του εμφυλίου, συνενώνοντας τα μεγάλα πολιτικο-επιχειρηματικά τζάκια (τα οποία μοιράζονται βάσει του Εθνικού Συμφώνου τα πολιτειακά αξιώματα στα 17 διαφορετικά δόγματα), καταρρέει, παγιδεύοντας τους Λιβανέζους στα ερείπιά της. Είτε με "χριστιανική”, είτε με "μουσουλμανική” ώρα...

    Διαβάστε ακόμα για:

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ