Το Κίεβο εργάζεται με όλες του τις δυνάμεις για να εκπληρώσει τα κριτήρια εισδοχής των Βρυξελλών. Αλλά είναι κυρίως τα μεγαλύτερα κράτη μέλη που διστάζουν. Πίσω από αυτό δεν κρύβονται μόνο ανησυχίες σχετικά με τη διαφθορά και το δικαστικό σύστημα, αλλά και στρατηγικοί λόγοι, σύμφωνα με τη Welt.

Ο αεροπορικός συναγερμός στο Κίεβο είναι ακόμα σε εξέλιξη όταν η Όλγα Στεφαντσίνα εισέρχεται σε βιντεοκλήση με τη Welt. Αρχικά βρισκόταν στο καταφύγιο, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε στο γραφείο της για να μην διαταραχθεί πολύ το πρόγραμμά της, λέει η Ουκρανή υπουργός Ευρώπης.

Προσπαθεί επιδεικτικά να έχει καλή διάθεση. Το μήνυμα πίσω από αυτό: Ο πόλεμος δεν πρέπει να εμποδίσει την Ουκρανία να επιτύχει τους πολιτικούς της στόχους. Και είναι φιλόδοξοι: "Είμαστε αποφασισμένοι να ολοκληρώσουμε την ένταξή μας στην ΕΕ έως το τέλος του 2024", λέει η Στεφαντσίνα.

Θα είναι η ταχύτερη ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έγινε ποτέ. Στο παρελθόν, η διαδικασία διαρκούσε κατά μέσο όρο εννέα χρόνια. Αλλά το Κίεβο δεν θέλει να περιμένει τόσο πολύ. "Η Ουκρανία δεν είναι μια κανονική υποψήφια χώρα", λέει η Στεφαντσίνα.. Αλλά αυτό αντιμετωπίζεται διαφορετικά στις Βρυξέλλες.

Οι προσδοκίες για μια γρήγορη ένταξη περιορίζονται επίσης σε μεμονωμένες πρωτεύουσες. Δεν θέλουν να βιαστούν σε ένα τέτοιο βήμα. Εξάλλου, ένα μέλος της ΕΕ, η Ουκρανία, θα άλλαζε την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη - εις βάρος των μεγαλύτερων κρατών μελών.

Η πορεία της Ουκρανίας προς την ΕΕ έχει μακρά ιστορία. Η ανακοίνωση του τότε προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς ότι δεν επιθυμούσε να υπογράψει τη Συμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ ήταν αυτή που πυροδότησε τις μαζικές διαδηλώσεις στο Μαϊντάν το 2014.

Κατάσταση υποψηφίου από τα μέσα Ιουνίου

Η Ουκρανία ανήκει στην Ευρώπη, απαίτησε ο λαός. Η υπόλοιπη ιστορία είναι γνωστή - εδώ και οκτώ μήνες, η Ρωσία προσπαθεί να κρατήσει το Κίεβο στη σφαίρα επιρροής της με τη βία, με έναν βάναυσο επιθετικό πόλεμο εναντίον ολόκληρης της χώρας.

Στην Ουκρανία, αυτό έχει αυξήσει την επιθυμία να ανήκει στην Ευρώπη. Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, το Κίεβο υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ΕΕ. Ήδη στα μέσα Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε στη χώρα το καθεστώς της υποψήφιας χώρας. Ένα βήμα που στο παρελθόν απαιτούσε κατά μέσο όρο δύο χρόνια.

Τώρα η Ουκρανία θέλει να συνεχίσει τη διαδικασία ένταξης με τον ίδιο ρυθμό. Το επόμενο εμπόδιο είναι η έναρξη των διαπραγματεύσεων. Η Επιτροπή καθόρισε τους όρους για αυτό τον Ιούνιο: Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει πρώτα να πραγματοποιηθούν σε επτά τομείς.

Μεταξύ άλλων, το Κίεβο θα πρέπει να επιδείξει πρόοδο στην καταπολέμηση της διαφθοράς και του ξεπλύματος χρήματος, να μεταρρυθμίσει το δικαστικό σύστημα και να προσαρμόσει τα μέσα ενημέρωσης και τα δικαιώματα των μειονοτήτων στα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Η Στεφαντσίνα θέλει να το έχει επιτύχει αυτό μέχρι το τέλος του επόμενου έτους. "Η έγκαιρη έναρξη των διαπραγματεύσεων είναι εξαιρετικά σημαντική για το ηθικό των Ουκρανών, διότι αγωνιζόμαστε εδώ και χρόνια για να ανήκουμε στην Ευρώπη - και επί του παρόντος με κίνδυνο της ζωής μας", δήλωσε ο υπουργός Ευρώπης. Ένας σημαντικός αριθμός των μεταρρυθμίσεων έχει ήδη εφαρμοστεί, για παράδειγμα στους τομείς της καταπολέμησης της διαφθοράς και του δικαστικού συστήματος, πρόσθεσε. "Κάνουμε την εργασία μας", δήλωσε ο υπουργός Ευρώπης.

Ο ουκρανικός ζήλος είναι καλά σημειωμένος στις Βρυξέλλες. "Η Ουκρανία είναι πρόθυμη να προχωρήσει γρήγορα στις μεταρρυθμίσεις και να επιταχύνει τις εργασίες που απαιτούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτό είναι θετικό", δήλωσε ο Επίτροπος Διεύρυνσης της ΕΕ Ολιβέρ Βαρχέλι σε δήλωσή του για τη Welt. "Αλλά δεν μπορούν να γίνουν γρήγορα και οι επτά μεταρρυθμίσεις". Ως εκ τούτου, ένα χρονοδιάγραμμα για την έναρξη των διαπραγματεύσεων "δεν μπορεί να δεσμευτεί".

Ακόμη και αν το Κίεβο καταφέρει να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις στα τέλη του 2023, οι Βρυξέλλες απορρίπτουν τον στόχο να ολοκληρωθούν εντός ενός έτους. "Δεδομένων των εκτεταμένων εργασιών που απαιτούνται για την προετοιμασία της συμμετοχής στην εσωτερική αγορά της ΕΕ και πολλών άλλων σημαντικών πολιτικών, το πιθανότερο είναι ότι το σύνολο των ενταξιακών προετοιμασιών θα διαρκέσει περισσότερο από ένα ή δύο χρόνια", λέει ο Bαρχέλι.

Για τη Στεφαντσίνα , αυτό είναι ακατανόητο. "Δεν ξεκινήσαμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όταν μας χορηγήθηκε το καθεστώς προσχώρησης. Ένας μεγάλος αριθμός μεταρρυθμίσεων έχει ήδη πραγματοποιηθεί υπό την εποπτεία της ΕΕ", λέει ο υπουργός Ευρώπης. Συνεπώς, θα μπορούσε κανείς να "προχωρήσει ταχύτερα" και να μην χρειαστεί να εφαρμόσει τη "συνήθη διαδικασία". Ωστόσο, ο Várhelyi δεν θέλει να γνωρίζει τίποτα για μια επιταχυνόμενη διαδικασία: "Τα ίδια κριτήρια ισχύουν για την Ουκρανία όπως και για όλους τους άλλους αιτούντες".

Μην δημιουργείτε ψεύτικες ελπίδες

Αλλά η Επιτροπή δεν είναι η μόνη που βάζει φρένο. Πράγματι, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς (SPD) ανέλαβε σαφή δέσμευση στο Γερμανο-ουκρανικό οικονομικό φόρουμ στο Βερολίνο στα τέλη Οκτωβρίου: "Δώσαμε στην Ουκρανία το καθεστώς της υποψήφιας χώρας. Παίρνω αυτή τη δέσμευση πολύ σοβαρά. Θέλω η Ουκρανία να γίνει μέρος της ΕΕ".

Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε αν το ουκρανικό χρονοδιάγραμμα για το σκοπό αυτό είναι ρεαλιστικό, η Άννα Λούρμαν, αρμόδια υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών, δήλωσε: "Η προσέγγιση με τη νομοθεσία και τους νόμους της ΕΕ απαιτεί εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις και νομική εναρμόνιση".

Η προθυμία της Ουκρανίας ήταν ευπρόσδεκτη, αλλά "δεν θα ήθελα να κάνω εικασίες σχετικά με τον χρονικό ορίζοντα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε ψεύτικες ελπίδες ή να μειώσουμε τις υπάρχουσες προσδοκίες".

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν έκανε παρόμοια σχόλια μόλις τον Μάιο. "Όλοι γνωρίζουμε ότι η ενταξιακή διαδικασία θα διαρκέσει αρκετά χρόνια, αν όχι δεκαετίες. Εκτός αν μειώσουμε τα στάνταρ μας και αναθεωρήσουμε τις αρχές μας".

Η Στεφαντσίνα, ωστόσο, δεν θέλει να αφήσει αυτό να την αποτρέψει από το στόχο της. Εξάλλου, λέει, έχουν ληφθεί και άλλα σήματα. "Οι γειτονικές μας χώρες και τα κράτη της Βαλτικής, χώρες που είναι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές μας, έχουν ήδη επισημάνει ότι μια γρήγορη ένταξη είναι δυνατή. Στο Κίεβο, οι άνθρωποι κάνουν ήδη πιο μακρόπνοα σχέδια. "Μόλις επιτευχθεί η ένταξη, θέλουμε να μιλήσουμε για τους μακροπρόθεσμους στόχους μας, όπως η ένταξη στον χώρο Σένγκεν".

Η απροθυμία των μεγαλύτερων κρατών μελών οφείλεται στις αλλαγές ισχύος που θα συνεπαγόταν η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ. Το Κίεβο θα είναι η πέμπτη μεγαλύτερη χώρα της κοινότητας. Στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία, το Κίεβο θα έχει το εννέα τοις εκατό των ψήφων.

Αυτό υπολόγισε ο Νικολάι φον Οντάρτσα, ειδικός σε θέματα Ευρώπης στο think tank SWP του Βερολίνου. Κατά συνέπεια, το βάρος ψήφου της Γερμανίας θα μειωθεί από 18,6% σε 16,9%. Μια αξία που η Ουκρανία θα επιτύχει μαζί με την Πολωνία.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επίσης, όπου το Κίεβο θα μπορούσε να έχει 52 έως 59 έδρες, μια μεταρρύθμιση θα ήταν εις βάρος των μεριδίων των μεγαλύτερων κρατών. Η Ουκρανία θα αποτελούσε ένα νέο κέντρο εξουσίας και θα μετατόπιζε την ισορροπία δυνάμεων προς τα ανατολικά. Το Κίεβο το γνωρίζει αυτό.

Εξάλλου, η στρατηγική θέση στη Μαύρη Θάλασσα αυξάνει επίσης την ευρωπαϊκή ασφάλεια, λέει η Στεφαντσίνα. "Έχουμε τη διεκδίκηση να είμαστε ένα μέλος με αυτοπεποίθηση που αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Ευρώπη".