Η ετυμηγορία σε βάρος του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί στέλνει ένα μήνυμα. Η άρχουσα τάξη νόμιζε ότι μπορεί να μείνει ατιμώρητη. Όχι πια, εκτιμά η Μπάρμπαρα Βέζελ.

Ο Νικολά Σαρκοζί δεν θα μπει στη φυλακή μαζί με εμπόρους ναρκωτικών και κλέφτες αυτοκινήτων. Μπορεί να εκτίσει την ποινή του, εάν επιβεβαιωθεί και μετά την έφεση, στην άνεση του σπιτιού του. Και η σύζυγός του Κάρλα θα μπορεί να του τραγουδά το εξής ρεφραίν στην κιθάρα: "Μπορεί να κάνεις πολλά, αρκεί να μη σε πιάσουν".

Την περίοδο Σαρκοζί είχαν μαζευτεί πολλά. Oι Γάλλοι διασκέδασαν με τις λεπτομέρειες της ερωτικής του ζωής, οι πολιτικές του πρακτικές ήρθαν αργότερα στο φως. Τώρα καταδικάστηκε επειδή δικαστήριο έκρινε ότι το 2014 είχε δωροδοκήσει γενικό εισαγγελέα, ώστε να λάβει πληροφορίες σχετικά με εισαγγελική έρευνα.

Η προεδρία των σκανδάλων

Σε αυτή την ιστορία συνέβησαν τα πάντα: κινητά τηλέφωνα μίας χρήσης, υποκλοπές τηλεφωνικών κλήσεων, ένα πολυτελές πόστο στο Μονακό - η δικογραφία προσφέρει αρκετό υλικό για ένα καλό σενάριο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Σε προηγούμενη δίκη ο Σαρκοζί είχε απαλλαγεί των κατηγοριών ότι είχε δεχθεί μη δηλωμένες δωρεές από την κληρονόμο της L'Oréal Λιλιάν Μπετανκούρ. Η υπόθεση αυτή διήρκεσε χρόνια.  Και δεν τελειώνει εδώ η ενασχόληση των δικαστών με τον πρώην πρόεδρο. Μια άλλη δίκη για παράνομη χρηματοδότηση της προεδρικής εκστρατείας του Σαρκοζί το 2007 αναμένεται να ξεκινήσει σε δύο εβδομάδες. Λέγεται ότι ο Νικολά Σαρκοζί έλαβε 50 εκατομμύρια ευρώ από τον πρώην ηγέτη της Λιβύης Καντάφι. Έπειτα τρέχει και η υπόθεση για τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρείχε σε ρωσική εταιρεία αλλά και η υπόθεση του διορισμού της πρώην συζύγου του.

Ο Σαρκοζί είναι ο δεύτερος πρώην Γάλλος πρόεδρος που καταδικάζεται από γαλλικό δικαστήριο. Το 2011 ο Ζακ Σιράκ καταδικάστηκε για υπεξαίρεση και κατάχρηση δημόσιου χρήματος όσο διατελούσε δήμαρχος Παρισίων. Ωστόσο ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν και η υπόθεση του πρώην πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν, ο οποίος κατέβαλε στη σύζυγό του μισθό συνεργάτιδας, ενώ η ίδια δεν είχε εργαστεί ποτέ. Η απόφαση αυτή στην ουσία κατέστρεψε την καριέρα και τις προεδρικές φιλοδοξίες του συντηρητικού πολιτικού, ανοίγοντας τον δρόμο στον Εμμανουέλ Μακρόν.

Τα προσωπικά οφέλη ως προεδρικό προνόμιο

Ωστόσο, πριν από μερικές δεκαετίες η κατάσταση ήταν διαφορετική. Για παράδειγμα η κατηγορία εναντίον του Βαλερί Ζισκάρ Ντ΄ Εστέν ότι είχε λάβει ένα σακί διαμάντια από τον δικτάτορα της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας Μποκασά χάθηκε στη σκιά της ιστορίας. Το ότι ο Φρανσουά Μιτεράν φρόντισε να διασφαλίσει τη διαμονή της ερωμένης και της κόρης του σε κρατικό διαμέρισμα, φρουρούμενο από την αστυνομία, πέρασε ως κάτι αποδεκτό. Στη Γαλλία για μεγάλο χρονικό διάστημα εφαρμόστηκαν διαφορετικοί κανόνες για την άρχουσα τάξη και τους πολίτες. Κι αυτό τροφοδότησε την οργή των Γάλλων κατά των κυβερνώντων. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια το δικαστικό σώμα εκδικάζει ολοένα περισσότερα αδικήματα που έχουν τελεσθεί από πολιτικούς και τα οποία διαφορετικά θα έμπαιναν κάτω από το χαλί. Η προσδοκία του κοινού για δίκαιη τιμωρία παλαιότερων και νεότερων ιθυνόντων έχει αυξηθεί. Οι παλιές κλίκες προστατεύονται ολοένα και λιγότερο και οι πιο πρόσφατες έρευνες για σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον κορυφαίων μελών της παρισινής κοινωνίας αποδεικνύουν την αλλαγή κλίματος.

Καμιά πιθανότητα επιστροφής

Φυσικά δίκες σαν κι αυτές σε βάρος του Σαρκοζί ενέχουν και κινδύνους. Ο ίδιος πάντα πίστευε ότι όλα αυτά ήταν ένα κυνήγι μαγισσών. Και επίσης είναι πιθανό να εργαλειοποιηθούν αντίστοιχες δίκες κατά πολιτικών αντιπάλων. Γι' αυτό και η δικαιοσύνη πρέπει να αποδείξει πόσο αντικειμενικά και ανεξάρτητα ασκεί το έργο της. Για τον πρώην πρόεδρο η δικαστική ετυμηγορία αποτελεί πλήγμα. Ακούγεται ότι ο Σαρκοζί φλερτάρει με μια επιστροφή στις προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης, επειδή οι Συντηρητικοί δεν έχουν αξιόπιστους υποψηφίους. Τυπικά θα μπορούσε ακόμη να θέσει υποψηφιότητα, αλλά με προηγούμενη καταδίκη θα είναι δύσκολη μια προεκλογική εκστρατεία. Σε εσωκομματικό επίπεδο θα μπορούσε βεβαίως να συνεχίσει να κινεί τα νήματα. Όμως η απόφαση σε βάρος του αποτελεί ένδειξη ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Στέλνει επομένως ένα σημαντικό μήνυμα στους απογοητευμένους και δυσαρεστημένους Γάλλους.

Μπάρμπαρα Βέζελ

Πηγή: Deutsche Welle