Του  Scott Singer

Την περασμένη εβδομάδα, το Πεκίνο παρουσίασε την τελευταία του στρατηγική για να κερδίσει τον αγώνα της τεχνητής νοημοσύνης. Το ισχυρό Κρατικό Συμβούλιο της Κίνας παρουσίασε ένα φιλόδοξο όραμα για την ταχεία διάχυση της τεχνητής νοημοσύνης σε έξι βασικούς τομείς, από την επιτάχυνση της επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης έως τη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας.

Το σχέδιο θέτει εντυπωσιακούς, συγκεκριμένους στόχους που περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μιας σειράς εφαρμογών σε ποσοστό 90% σε ευρείς τομείς της οικονομίας της σε μόλις πέντε χρόνια. Σκεφτείτε διάχυτους βοηθούς τεχνητής νοημοσύνης ενσωματωμένους στις περισσότερες πτυχές της ζωής, από τον κατασκευαστικό εξοπλισμό έως τις δημοτικές υπηρεσίες, ή έξυπνη αστική υποδομή που μπορεί να βελτιστοποιήσει τις ροές κυκλοφορίας και την κατανάλωση ενέργειας σε πραγματικό χρόνο.

Το τελευταίο σχέδιο της Κίνας είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής προσπάθειας. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας πιστεύει ότι μπορεί να ενσωματώσει την τεχνητή νοημοσύνη σε όλη την κοινωνία της για να ενισχύσει την οικονομία της και να εξασφαλίσει την ηγεσία στην τεχνητή νοημοσύνη. Είναι μια στρατηγική που η χώρα έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, η Κίνα μεταμόρφωσε την ψηφιακή της οικονομία διαδίδοντας εφαρμογές διαδικτύου σε ό,τι το Πεκίνο ονομάζει "πραγματική οικονομία".

Αλλά αυτή η φορά θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική. Η κινεζική ηγεσία είναι σίγουρη για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά—ίσως παράλογα—οι επενδυτές δεν είναι. Το οικοσύστημα επιχειρηματικού κεφαλαίου της Κίνας είναι μουδιασμένο σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την τεχνητή νοημοσύνη, και ως αποτέλεσμα, οι φιλοδοξίες του Πεκίνου πιθανότατα δεν θα φτάσουν στη συνολική οικονομική μεταμόρφωση της κοινωνίας που θέλει το κόμμα. Οι αμερικανοί χορηγοί πολιτικής θα πρέπει να αγνοούν ως επί το πλείστον τη φιλόδοξη ρητορική της Κίνας και να εστιάζουν σε αυτό που μπορεί να πετύχει στην πράξη.

Πώς λειτούργησε το Internet+

Η τρέχουσα προσέγγιση υιοθέτησης της τεχνητής νοημοσύνης από την Κίνα επικεντρώνεται στην Πρωτοβουλία AI+, η οποία είναι μια αναφορά στον προηγούμενο στόχο Internet+ της κυβέρνησης για την ψηφιακή μεταμόρφωση των παραδοσιακών τομέων μέσω της τεχνολογικής ενσωμάτωσης. Η Πρωτοβουλία AI+ ξεκίνησε στη Διάσκεψη Οικονομικής Εργασίας του Δεκεμβρίου 2024, λίγο πριν από την άνοδο της DeepSeek στην παγκόσμια επιφάνεια. Μέχρι σήμερα, το AI+ έχει λειτουργήσει ως ένα σήμα συσπείρωσης από την κεντρική κυβέρνηση που έχει σχεδιαστεί για να κινητοποιήσει πόρους σε όλο το ευρύτερο κινεζικό σύστημα. Το νέο ανακοινωθέν σχέδιο του Κρατικού Συμβουλίου προσφέρει την πιο λεπτομερή διατύπωση του πώς η κεντρική κυβέρνηση οραματίζεται τη διάχυση της τεχνητής νοημοσύνης σε όλη την οικονομία.

Αυτοί οι φιλόδοξοι στόχοι βασίζονται σε αυτό που η Κίνα πιστεύει ότι είναι μια αποδεδειγμένη και προσαρμόσιμη συνταγή πολιτικής για τις αναδυόμενες τεχνολογίες: Η κυβέρνηση στέλνει ένα σαφές σήμα ζήτησης, η τοπική αυτοδιοίκηση και το ιδιωτικό κεφάλαιο καλύπτουν τα κενά, πολλές πρωτοβουλίες αποτυγχάνουν ενώ μερικές πετυχαίνουν, και η οικονομία αναπτύσσεται. Είναι ο ίδιος τύπος που επέτρεψε στην Κίνα να αναπτύξει μαζικά την οικονομία της κατά τη διάρκεια της έκρηξης του διαδικτύου στα μέσα της δεκαετίας του 2010.

Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, η Κίνα προώθησε ένα προϋπάρχον αλλά ταχέως αναπτυσσόμενο εκτεταμένο οικοσύστημα επιχειρηματικού κεφαλαίου, που δημιουργούσε ήδη κατά μέσο όρο 238 νέα funds ετησίως. Οι ιδιωτικοί επενδυτές συσσωρεύτηκαν σε παράκτιες πόλεις και ενίσχυσαν την επένδυση στις πιο υποσχόμενες καινοτομίες. Κρατικά funds εξάπλωσαν την τεχνολογική επένδυση στο εσωτερικό της Κίνας, διασφαλίζοντας περιεκτική γεωγραφική κάλυψη. Τα κίνητρα των κινεζικών τεχνολογικών γιγάντων για την ανάπτυξη εφαρμογών διαδικτύου ευθυγραμμίστηκαν ισχυρά με την προτεραιότητα της κεντρικής κυβέρνησης. Και οι χορηγοί πολιτικής επιδίωξαν να δημιουργήσουν ένα βέλτιστο ρυθμιστικό περιβάλλον, ενθαρρύνοντας τον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ των τοπικών κυβερνήσεων για να γίνουν κέντρα τεχνητής νοημοσύνης, ενώ προστάτευαν την εγχώρια αγορά από τον δυτικό ανταγωνισμό.

Ο συνδυασμός αυτής της χρηματοοικονομικής δύναμης, της ευθυγράμμισης κινήτρων μεταξύ εταιρειών και κυβέρνησης, και της προσεκτικά βαθμονομημένης ρύθμισης βοήθησε τις πρώιμες κινεζικές εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης να κλιμακωθούν. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: Η κινεζική χρηματοδότηση μετοχών για νεοφυείς επιχειρήσεις τεχνητής νοημοσύνης εκτοξεύτηκε από 11% της παγκόσμιας επένδυσης το 2016 σε 48% το 2017, ξεπερνώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και τα αποτελέσματα εκτινάχθηκαν σε όλη την οικονομία και στους αριθμούς του ΑΕΠ της Κίνας, που αυξανόταν κατά περισσότερο από 6 τοις εκατό ετησίως από το 2015 έως την πανδημία.

Αυτή τη φορά, όμως, οι οικονομικές δυναμικές παρουσιάζουν μια αποθαρρυντική πρόκληση. Η χρηματοδότηση από επιχειρηματικό κεφάλαιο για κινεζικές νεοφυείς επιχειρήσεις τεχνητής νοημοσύνης μειώθηκε σχεδόν 50% ετησίως στις αρχές του 2025, αντικατοπτρίζοντας την ευρύτερη προφύλαξη των επενδυτών εν μέσω ανάπτυξης σε χαμηλά επίπεδα, ρυθμιστικών αβεβαιοτήτων και γεωπολιτικών εντάσεων. Μόνο στο δεύτερο τρίμηνο, η χρηματοδότηση έπεσε στα 4,7 δισεκατομμύρια δολάρια, το χαμηλότερο επίπεδο σε μια δεκαετία. Ο φόβος των επενδυτών έχει προκληθεί εν μέρει από την αποδεδειγμένη προθυμία της κινεζικής κυβέρνησης να συντρίψει την καινοτομία στα σύνορα στο όνομα της ενίσχυσης των μέτρων για τη διατήρηση της ιδεολογικής καθαρότητας.

Η υπόλοιπη κινεζική αγορά, ενώ προσφέρει κάποια μικτά σήματα, προσφέρει περαιτέρω λόγο για απαισιοδοξία. Ο τομέας ακινήτων έχει καταρρεύσει, το ποσοστό ανεργίας των νέων υπερβαίνει το 17%, και η καταναλωτική εμπιστοσύνη μειώνεται. Η γεωπολιτική κατάσταση δεν βοηθάει ούτε αυτή, με τους έλεγχους εξαγωγών να χτυπούν ακόμα τον κινεζικό τεχνολογικό τομέα, τους δασμούς να απειλούν την ευρύτερη οικονομία, και τα μέτρα πολιτικής που επικεντρώνονται στον ιδεολογικό έλεγχο που τρομάζουν τους περισσότερους επενδυτές.

Αυτή η χρηματοπιστωτική κρίση θέτει ένα ιδιαίτερο πρόβλημα για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Όταν η Κίνα ξεκίνησε τις κινητές πληρωμές και τις εφαρμογές διανομής τροφίμων στα μέσα της δεκαετίας του 2010, οι βασικές τεχνολογίες λειτουργούσαν ήδη. Οι εταιρείες χρειάζονταν απλώς κεφάλαιο για να κλιμακώσουν την απόκτηση χρηστών και να δημιουργήσουν δίκτυα logistics. Η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης είναι θεμελιωδώς διαφορετική: Απαιτεί συνεχή έρευνα και ανάπτυξη για να λειτουργεί αξιόπιστα σε συγκεκριμένα πλαίσια. Ένα νοσοκομείο δεν μπορεί απλώς να εγκαταστήσει το ChatGPT και να το ονομάσει υγειονομική περίθαλψη με δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης—χρειάζεται μήνες ή χρόνια ανάπτυξης για να χειριστεί τις ιατρικές ροές εργασίας, τη συμμόρφωση με τους κανονισμούς και την ενσωμάτωση με τα υπάρχοντα συστήματα.

Χωρίς κεφάλαιο που να είναι πρόθυμο να χρηματοδοτήσει αυτούς τους πολυετείς κύκλους ανάπτυξης, τα περισσότερα έργα AI+ θα σταματήσουν πριν λύσουν τα βασικά προβλήματα εφαρμογής. Ο συγχρονισμός είναι ιδιαίτερα κακός καθώς η Κίνα χρειάζεται συνεχή επένδυση στην έρευνα και ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης ακριβώς όταν το χρηματοδοτικό περιβάλλον έχει γίνει αρνητικό και επικεντρώνεται στο βραχυπρόθεσμο. Ενώ η κρατική χρηματοδότηση παραμένει μια πιθανή εναλλακτική λύση στην ιδιωτική επένδυση, πιθανότατα θα περιοριστεί εν μέσω επιβράδυνσης της ανάπτυξης και αυξανόμενων χρεών των τοπικών κυβερνήσεων, περιορίζοντας την ικανότητα του κράτους να αντισταθμίσει πλήρως την έλλειψη ιδιωτικής χρηματοδότησης.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να αντιδράσουν υπερβολικά στις μεγαλοπρεπείς οικονομικές προβλέψεις της Κίνας μειώνοντας τα μέτρα προστασίας για την ασφάλεια της ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης στα σύνορα—αλλά δεν χρειάζεται. Η Κίνα δεν είναι μια ασταμάτητη δύναμη που μπορεί να διαδώσει την τεχνητή νοημοσύνη κατά βούληση. Αντί να πανικοβάλλονται με βάση υπερβολικούς φόβους για την κινεζική πρόοδο, οι αμερικανοί χορηγοί πολιτικής θα πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτό που η Κίνα μπορεί πραγματικά να πετύχει. Η Κίνα δεν πρόκειται να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες με βάση ένα στρατηγικό έγγραφο. Ο διογκωμένος ανησυχία σχετικά με τις τεχνολογικές δυνατότητες της Κίνας δεν πρέπει να καθορίζει τις σχέσεις μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και των κορυφαίων τεχνολογικών εταιρειών της.

Ωστόσο, ενώ η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις βραχυπρόθεσμες προβλέψεις του Πεκίνου, ο ανταγωνισμός στην τεχνητή νοημοσύνη θα εξαρτηθεί τελικά από βαθύτερες οικονομικές βασικές αρχές και συνεχή εκτέλεση πολιτικής. Εδώ, οι αμερικανοί χορηγοί πολιτικής δεν θα πρέπει να επαναλάβουν τα παλαιά λάθη και να υποτιμήσουν την Κίνα. Οι αμερικανοί χορηγοί πολιτικής βρέθηκαν απροετοίμαστοι καθώς η Κίνα δόμησε σκληρά κερδισμένες, βαθιές δυνάμεις στην ενέργεια, το 5G και τη βιομηχανική ρομποτική, συμπεριλαμβανομένης της ενσώματης τεχνητής νοημοσύνης. Η σωστή προσέγγιση απαιτεί να βλέπουμε την Κίνα όπως πραγματικά είναι—έναν σοβαρό τεχνολογικό ανταγωνιστή που αντιμετωπίζει πραγματικούς περιορισμούς—και όχι μια ασταμάτητη δύναμη.

Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.

Επιμέλεια - Απόδοση: Νικόλας Σαπουντζόγλου