Της Indre Krivaite

Η Τέιλορ Σουίφτ συνεχίζει το  Eras Tour σε όλη την Ευρώπη, με πάνω από 160.000 θαυμαστές να τη δουν ζωντανά στο Άμστερνταμ μόνο αυτή την εβδομάδα. Στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας των καλλιτεχνών με τις μεγαλύτερες πωλήσεις για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η ποπ σταρ έχει αιχμαλωτίσει τις καρδιές και τα μυαλά σε όλο τον κόσμο μέσω του ταλέντου, της αυθεντικότητας και των τραγουδιών της παγκοσμίως.

Αλλά η Σουίφτ είναι κάτι περισσότερο από ένα μουσικό φαινόμενο. Η επιρροή της ξεπερνά τα σύνορα και τις γενιές και της δίνει τη δύναμη να διαμορφώνει κοινωνικούς και πολιτικούς κανόνες. Τον Σεπτέμβριο του 2023, το story της στο Instagram που ενθάρρυνε τους θαυμαστές να ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές στις πολιτείες των ΗΠΑ συνέβαλε στην αύξηση της επισκεψιμότητας στο Vote.org. Η πλατφόρμα έλαβε πάνω από 35.000 εγγραφές την ημέρα της ανάρτησης και ανέφερε άλμα 1.226% στη συμμετοχή την επόμενη ώρα.

Δεν είναι περίεργο που ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς εξέφρασε μια επιθυμία –εν τέλει ανεκπλήρωτη– να ενθαρρύνει τη νεολαία της ΕΕ να ψηφίσει στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα. Εν τω μεταξύ, πέρα ​​από τον Ατλαντικό, πληθαίνουν οι εικασίες για το αν η Σουίφτ θα υποστηρίξει τον Τζο Μπάιντεν ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο, όπως έκανε το 2020.

Με εκατομμύρια θαυμαστές να ακολουθούν κάθε τους κίνηση —και λέξη— οι διασημότητες έχουν αναμφισβήτητα σημαντική ήπια δύναμη. Με την τεράστια εμβέλειά τους μπορεί να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και να τραβούν την προσοχή σε θέματα που διαφορετικά μπορεί να αγνοηθούν.

Αναμφισβήτητα, αυτό σημαίνει επίσης ότι φέρουν ευθύνη για τη χρήση της φωνής τους για την προώθηση κοινωνικών σκοπών. Αλλά αυτό εγκυμονεί κινδύνους.

Πάρτε τη Σουίφτ, για παράδειγμα. Για χρόνια, η μουσικός είναι ένθερμος υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα και τη μουσική της για να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως ο μισογυνισμός, ο σεξισμός και η εικόνα του σώματος. Στο "The Man" η Σουίφτ υπογραμμίζει τα διαφορετικά πρότυπα με τα οποία τηρούνται οι άνδρες και οι γυναίκες στη βιομηχανία του θεάματος, υποδηλώνοντας ότι αν ήταν άντρας, οι επιλογές μόδας και οι τρόποι της "θα μπορούσαν όλα να διαχωρίζονται από τις καλές ιδέες [της] και τις κινήσεις δύναμης. ” Εν τω μεταξύ, το πιο λυρικά πολύπλοκο "Mad Woman" απευθύνεται σε μισογυνικές απεικονίσεις του θυμού των γυναικών και των εκνευρισμών που συχνά υποβάλλονται όταν δείχνουν συναισθήματα.

Η Σουίφτ υπήρξε επίσης φωνητική σύμμαχος της κοινότητας LGBTQ+, υποστηρίζοντας δημόσια τον Νόμο Ισότητας των ΗΠΑ του 2019, δωρίζοντας σε ομάδες όπως ο οργανισμός υπεράσπισης των μέσων GLAAD και προωθώντας την ένταξη καταγγέλλοντας την ομοφοβία, όπως κάνει στο σινγκλ της "You Need to Calm Down". ”

Πριν από το 2018, ωστόσο, η Swift ήταν σιωπηλή για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Όπως εξηγεί η τραγουδίστρια της κάντρι που έγινε ποπ στο ντοκιμαντέρ Miss Americana, δίσταζε να μιλήσει από φόβο μήπως πυροδοτήσει αντιδράσεις που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την καριέρα της. Μεγαλώνοντας, είχε παρακολουθήσει αυτό να συμβαίνει στους Dixie Chicks, ένα συγκρότημα κάντρι τριών γυναικών που ο η Σουίφτ ανέφερε ως μουσική επιρροή.

Αφού επέκρινε τον τότε πρόεδρο Τζορτζ Μπους και την επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, το συγκρότημα δέχτηκε έντονο μίσος —ακόμα και απειλές για θάνατο— από συντηρητικούς ακροατές. Το συγκρότημα μπήκε στη μαύρη λίστα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, οι πωλήσεις μουσικής του έπεσαν κατακόρυφα και τα CD του κάηκαν ή καταστράφηκαν με άλλο τρόπο σε δημόσιες διαμαρτυρίες. Είναι ενδιαφέρον ότι οι καλλιτέχνες έκτοτε έκαναν μια επιστροφή. Το 2020, κυκλοφόρησαν ένα νέο άλμπουμ, αυτή τη φορά ως "The Chicks", και το 2021, συνεργάστηκαν με την Taylor Swift στο τραγούδι της "Soon You'll Get Better".

Ο κίνδυνος αποξένωσης των υποστηρικτών που δεν έχουν την ίδια άποψη είναι αναμφίβολα ένας σημαντικός παράγοντας που αποθαρρύνει τις διασημότητες από την ενασχόληση με την πολιτική. Η επιλογή να μιλήσει ανοιχτά για επίμαχα ζητήματα επηρεάζει επίσης τη δημόσια εικόνα κάποιου και μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες μιας διασημότητας για συμφωνίες έγκρισης και ευκαιρίες καριέρας. Όπως είπε κάποτε ο θρύλος του μπάσκετ των ΗΠΑ Μάικλ Τζόρνταν: " Και οι Ρεπουμπλικάνοι αγοράζουν αθλητικά παπούτσια".

Πέρα από αυτό, οι προσωπικότητες του αθλητισμού ή της ψυχαγωγίας μπορεί να συμπονούν μια αιτία, αλλά να μην αισθάνονται ότι είναι το μέρος τους να σχολιάσουν. Μπορεί να θεωρούν τους εαυτούς τους ανεπαρκώς ενημερωμένους - ή να είναι επιφυλακτικοί μήπως γίνουν αντιληπτοί ως τέτοιοι. Άλλοι μπορεί απλώς να μην βλέπουν τον ακτιβισμό ως μέρος της δουλειάς τους.

Στην πραγματικότητα, οι διασημότητες που κάνουν έργο υπεράσπισης υπόκεινται σε αυξανόμενο έλεγχο, με τους θαυμαστές να φωνάζουν δημόσια πρόσωπα των οποίων ο ακτιβισμός θεωρείται ασυνεπής. Για να αναφέρω ένα παράδειγμα, ο ηθοποιός Λεονάρντο Ντι Κάπριο έχει δεχθεί πυρά επειδή χρησιμοποίησε ιδιωτικά τζετ και σούπερ γιοτ ενώ υποστήριξε ενεργά την προστασία του περιβάλλοντος. Η ίδια η Σουίφτ έχει επικριθεί για την επιλεκτική της υπεράσπιση, την προώθηση μιας λευκής και προνομιακής μορφής φεμινισμού και την περιστολή των προσπαθειών της για προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης από τα τέλη της δεκαετίας του 2010. Σαφώς, δεν αρκεί απλώς να μιλάμε ανοιχτά - για να είναι αξιόπιστοι και να επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές, οι διασημότητες πρέπει να βάζουν τα χρήματά τους εκεί που είναι.

Το να μένεις σιωπηλός, ωστόσο, μπορεί επίσης να είναι ένα δηλητηριασμένο δισκοπότηρο. Οι εικασίες σχετικά με το εάν η Σουίφτ θα μπορούσε να είναι υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ υπό το φως της σιωπής της στην αρχή της προεδρίας του ήταν εν μέρει αυτό που παρακίνησε την ποπ σταρ να γίνει πολιτικά ενεργή ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ το 2018.

Καθώς ο κόσμος γίνεται πιο πολωμένος, οι διασημότητες θα υφίστανται αυξανόμενη πίεση να μιλήσουν για το ένα ή το άλλο πολιτικό ζήτημα. Η συζήτηση γύρω από το αν θα έπρεπε να το πράξουν πυροδοτήθηκε πρόσφατα από δύο Γάλλους ποδοσφαιριστές, τον Kylian Mbappe και τον Marcus Thuram, οι οποίοι προειδοποίησαν τους συμπατριώτες τους να μην ψηφίσουν υπέρ του ακροδεξιού κόμματος National Rally στις συνεχιζόμενες εκλογές υψηλού κινδύνου.

Τα δημόσια πρόσωπα που χρησιμοποιούν τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης για να προωθήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη ή να ενθαρρύνουν την πολιτική συμμετοχή σίγουρα αξίζουν επαίνους. Δεν είναι ρεαλιστικό, ωστόσο, να περιμένουμε από όλους τους καλλιτέχνες να είναι επίσης ακτιβιστές, όταν η κύρια εστίασή τους, δικαίως, είναι η δημιουργία μουσικής και η ψυχαγωγία. Η εξισορρόπηση αυτού με τις πιέσεις της πολιτικής δέσμευσης είναι ένα τεντωμένο σχοινί που πρέπει να περπατήσουν.

Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.  


Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου