Της Judy Dempsey

Ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς έχει επιδοθεί σε μια διαμάχη με τους εταίρους του στον κυβερνητικό συνασπισμό και τη βασική συντηρητική αντιπολίτευση, τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU), σχετικά με το αν θα στείλει ή όχι πυραύλους κρουζ Taurus στην Ουκρανία. Μέχρι στιγμής, δεν έχει υποχωρήσει από τη θέση του.

Για αυτόν —και την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του— η αποστολή τέτοιων πυραύλων θα σήμαινε τρία πράγματα. Πρώτον, θα απαιτούσε Γερμανούς στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες στο έδαφος της Ουκρανίας για να βοηθήσουν το Κίεβο - μια κόκκινη γραμμή για τον Σολτς. Δεύτερον, θα έκανε τη Γερμανία συμβαλλόμενο μέρος στον πόλεμο. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι το Βερολίνο έχει δώσει στην Ουκρανία πάνω από 17 δισεκατομμύρια ευρώ (18 δισεκατομμύρια δολάρια) στρατιωτικής και άλλης βοήθειας σίγουρα την κάνει υπερασπιστή της Ουκρανίας. Και τρίτον, θα προκαλούσε τη Ρωσία. 

Από την άλλη, η Ρωσία συνεχίζει να προκαλεί. Εισέβαλε στην Ουκρανία πριν από μια δεκαετία. Οι πρόσφατες επιθέσεις της στην ανατολική πόλη Χάρκοβο είναι κάτι παραπάνω από μια υπενθύμιση ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει πρόθεση να σταματήσει τους βομβαρδισμούς.

Εντός και εκτός του κυβερνητικού συνασπισμού, όσοι ήταν υπέρ ή κατά της αποστολής πυραύλων Taurus έμειναν έκπληκτοι από τις αποκαλύψεις μιας εμπιστευτικής συζήτησης μεταξύ των κορυφαίων στρατηγών της Γερμανίας σχετικά με τις συνέπειες της αποστολής τέτοιων όπλων. Περιλάμβανε ερωτήσεις σχετικά με το βεληνεκές των πυραύλων και εάν μπορούσαν να χτυπήσουν τη νέα γέφυρα στο στενό του Κερτς που συνδέει την Κριμαία με την ηπειρωτική Ρωσία. Η συνομιλία υπεκλάπη και στη συνέχεια μεταδόθηκε από την Μαργκαρίτα Σιμονιάν, την επικεφαλής του ρωσικού κρατικού καναλιού RT.

Ήταν ένα τέλειο πραξικόπημα προπαγάνδας για τον Πούτιν. Αφήνοντας κατά μέρος τον ψηφιακό αναλφαβητισμό της Γερμανίας συνολικά -η συζήτηση έγινε μέσω Webex αντί για ένα σύστημα υψηλής ασφάλειας- οι διαρροές είχαν στόχο να διχάσουν τη Γερμανία και τους συμμάχους της σχετικά με την Ουκρανία.

Οι Ευρωπαίοι ωστόσο δεν αμφιταλαντεύονται. Είναι κάτι πιο θεμελιώδες: η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των συμμάχων, όχι όμως χάρη στον Σολτς. Πρόσφατα έδωσε συνέντευξη στο πρακτορείο ειδήσεων DPA, κατά την οποία ανέφερε ότι γαλλικές και βρετανικές ειδικές δυνάμεις βοηθούσαν την Ουκρανία στον εντοπισμό, τον έλεγχο και τον προγραμματισμό στόχων για τους πυραύλους που προμηθεύουν στο Κίεβο.

Είτε αυτό ήταν μυστικό είτε όχι, τέτοια στρατιωτικά ζητήματα τείνουν να συζητούνται κεκλεισμένων των θυρών. Ίσως ο Σολτς να ήταν θυμωμένος με τον Πρόεδρο Μακρόν που έθεσε πρόσφατα την ιδέα αποστολής ευρωπαϊκών χερσαίων στρατευμάτων στην Ουκρανία, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες ή να συμβουλευτεί πρώτα τους συμμάχους του.

Και οι δύο ηγέτες έχουν έρθει σε αντιπαράθεση με ανταλλαγές τέτοιων "χτυπημάτων". Η Βρετανία έχει μπει στη μάχη. Τα σχόλια του Σολτς ήταν "λανθασμένα, ανεύθυνα και ένα χαστούκι στους συμμάχους", δήλωσε η Αλίσια Κερνς, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του βρετανικού κοινοβουλίου.

Δεν είναι τώρα η ώρα για τις τρεις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης να τσακώνονται για το πώς να υποστηρίξουν στρατιωτικά την Ουκρανία. Και ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει διχόνοια στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με την περαιτέρω χρηματοδότηση της Ουκρανίας—για να μην αναφέρουμε την αβεβαιότητα ενόψει των προεδρικών εκλογών. Στην πραγματικότητα, αυτή θα πρέπει να είναι η ευκαιρία της Ευρώπης να γίνει ο νούμερο ένα οικονομικός, πολιτικός και στρατιωτικός υπερασπιστής της Ουκρανίας.

Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Ευρώπη έχει επανειλημμένα αποτύχει να δράσει με στρατηγικό τρόπο. Οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία δίχασαν την Ευρώπη, με τη Γερμανία να υποστηρίζει την Κροατία και τη Γαλλία να υποστηρίζει τη Σερβία. Χωρίς την αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη, ο πόλεμος θα είχε διαρκέσει περισσότερο.

Οι Ευρωπαίοι δεν διδάχθηκαν από αυτές τις αδυναμίες. Η ανάγκη αύξησης των στρατιωτικών δυνατοτήτων δεν αντιμετωπίστηκε και οι διαιρέσεις παρέμειναν. Πράγματι, αυτά τα λάθη επαναλήφθηκαν πριν από είκοσι χρόνια, όταν η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους αποφάσισε να εισβάλει στο Ιράκ. Η Γερμανία και η Γαλλία ενώθηκαν με τη Ρωσία για να αντιταχθούν στον πόλεμο. Η Βρετανία, μαζί με τους κεντροευρωπαίους και τα κράτη της Βαλτικής υποστήριξαν την εισβολή των ΗΠΑ. Ήταν μια κατάσταση αβεβαιότητας για την ευρωατλαντική συμμαχία η οποία "τραυματίστηκε". Η θεραπεία της κράτησε πολύ.

Και έτσι στην Ουκρανία. Αυτός ο πόλεμος δοκιμάζει την αποφασιστικότητα της Ευρώπης. Από τον Φεβρουάριο του 2022, όταν η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ήταν εντυπωσιακά ενωμένα. Υπάρχει τώρα μια συνειδητοποίηση - που σε μεγάλο βαθμό αγνοήθηκε ή υποβαθμίστηκε από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες όταν η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία το 2008 - ότι διακυβεύεται η ασφάλεια της ηπείρου. Εάν η Ουκρανία χάσει, οι συνέπειες για άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι σαφείς. Η Ρωσία θα τις κάνει μέρος των ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών του Πούτιν.

Οποιαδήποτε θέση, που τόσο συχνά υποστηρίχθηκε στο παρελθόν από το Παρίσι και το Βερολίνο, ότι η Ευρώπη έχει μια αρχιτεκτονική ασφάλειας που περιλαμβάνει τη Ρωσία, τώρα απορρίπτεται. Η Ουκρανία παρέχει ασφάλεια στην Ευρώπη.

Αλλά ένα ιδιαίτερο στοιχείο επηρεάζει τη γερμανική νοοτροπία: το παρελθόν.

Όταν διέρρευσε η γερμανική στρατιωτική συζήτηση, ο εκπρόσωπος του Πούτιν είπε: "Η ίδια η [στρατιωτική συνομιλία] υποδηλώνει ότι στα έγκατα της Bundeswehr, τα σχέδια για χτυπήματα στο ρωσικό έδαφος συζητούνται με ουσιαστικό και συγκεκριμένο τρόπο". Τέτοια σχόλια έχουν σχεδιαστεί για να διχάσουν περαιτέρω τους σοσιαλδημοκράτες του Σολτς, ορισμένοι από τους οποίους εξακολουθούν να λαχταρούν την ειδική σχέση της χώρας με τη Ρωσία που δημιουργήθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Σολτς προσπάθησε να καθησυχάσει τους συμμάχους της Γερμανίας. "Αυτή η υβριδική επίθεση είχε στόχο να προκαλέσει ανασφάλεια και να μας διχάσει", δήλωσε κυβερνητικός εκπρόσωπος τη Δευτέρα. "Και αυτό ακριβώς δεν θα επιτρέψουμε. Είμαστε σε συνεχή επαφή με τους συνεργάτες μας".

Θα χρειαστούν περισσότερα από αυτά τα λόγια για να διατηρηθεί και να αυξηθεί η υποστήριξη προς την Ουκρανία. Πρόκειται για την ανάληψη της ηγεσίας του Βερολίνου στην Ευρώπη.

Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σκεπτικιστικό: Ο Σολτς ήταν "ο λάθος άνθρωπος, στη λάθος δουλειά τη λάθος στιγμή", δήλωσε ο Μπεν Γουάλας, πρώην υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν αυτός που πέρυσι εξουσιοδότησε την παράδοση πυραύλων μεγάλης εμβέλειας Storm Shadow στην Ουκρανία. Θα υποκύψει ο Σολτς στην πίεση;

*Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.

Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου