Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμφίβολα θα θεωρήσει την εκλογική νίκη του στις προεδρικές εκλογές της Κυριακής ως εντολή συνέχισης της εριστικής εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής του. Ωστόσο, τόσο ο ίδιος όσο και η Τουρκία θα ήταν καλύτερα να ακολουθήσουν μια πιο ρεαλιστική πορεία, σημειώνει το Bloomberg σε άρθρο του.
Ο Ερντογάν, σύμφωνα με το Bloomberg, έχει λόγους για να νιώθει δικαιωμένος. Παρά την "αιμορραγία” που έχει προκαλέσει ο πληθωρισμός στα νοικοκυριά και τον θυμό για την ανεπαρκή αντίδραση της κυβέρνηση στον καταστροφικό σεισμό του Φεβρουαρίου, θριάμβευσε εύκολα στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που διεξήχθησαν την Κυριακή, συγκεντρώνοντας περίπου το 52% των ψήφων. Μεταξύ δε της συντηρητικής, εθνικιστικής πλειοψηφίας της Τουρκίας, ο Ερντογάν παραμένει πραγματικά δημοφιλής.
Την ίδια στιγμή, η συστηματική εξόντωση των αντιπάλων του, η κυριαρχία του επί των μέσων ενημέρωσης και ο έλεγχος του κρατικού μηχανισμού, τού παρείχαν τεράστιο πλεονέκτημα έναντι του υποψηφίου της ενωμένης αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Το γεγονός, ωστόσο, ότι και πάλι σχεδόν το ήμισυ της χώρας ψήφισε με στόχο την εκδίωξή του από την εξουσία είναι εντυπωσιακό.
Τι θα πρέπει να κάνει, όμως, στη νέα θητεία του;
Σε ό,τι αφορά το εξωτερικό, θα πρέπει να αποφύγει να προκαλέσει περισσότερες περιττές συγκρούσεις με τη Δύση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει μακράν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας και μια κρίσιμη "πηγή” επενδύσεων για τη χώρα του· μια κατάρρευση των μεταξύ τους σχέσεων, με αφορμή για παράδειγμα την επιβολή των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, θα ήταν κοντόφθαλμη. Επιπλέον, ο Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει για την Τουρκία, και δη με δυσκολία, τον ρόλο του διαπραγματευτή μεταξύ αντιμαχόμενων στρατοπέδων - είτε στην Ουκρανία, όπου συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τις ανταλλαγές κρατούμενων μεταξύ Κιέβου και Μόσχας και στη συμφωνία για τις εξαγωγές των ουκρανικών σιτηρών, είτε στη Μέση Ανατολή. Η ενίσχυση των δεσμών του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν θα μπορούσε να περιορίσει την παγκόσμια επιρροή του Τούρκου ηγέτη.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο Ερντογάν δεν μπορεί να αψηφά ες αεί την οικονομική πραγματικότητα. Η παρέμβασή του στο έργο της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας και η υποστήριξη ανορθόδοξων νομισματικών πολιτικών -ιδίως, η αναπόδεικτη πεποίθησή του ότι η μείωση των επιτοκίων θα αποκλιμακώσει τον πληθωρισμό- οδηγούν τη χώρα σε κρίση ισοζυγίου πληρωμών. Ο πληθωρισμός φαίνεται ότι θα παραμείνει πάνω από το 40% και το υπόλοιπο του έτους, σύμφωνα με το Bloomberg Economics. Η δε τουρκική λίρα, από τη νομισματική κρίση του Δεκεμβρίου του 2021, έχει χάσει το 1/3 της αξίας της έναντι του δολαρίου.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, ωστόσο, αν μη τι άλλο ξέρει να επιβιώνει. Έχει δείξει ότι είναι απολύτως ικανός να αλλάξει τροχιά όταν είναι απαραίτητο, και θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να το πράξει και τώρα.
Ένα καλό πρώτο βήμα θα ήταν να συμπεριλάβει στο οικονομικό επιτελείο του τεχνοκράτες, ανθρώπους φιλικούς προς την αγορά, όπως ο πρώην τσάρος των Οικονομικών Μεχμέτ Σιμσέκ. Παρότι η εισροή εσόδων από τον τουρισμό το καλοκαίρι μπορεί να εξασφαλίσει λίγο χρόνο στην Τουρκία, ο Ερντογάν θα πρέπει να φερθεί σοφά και να επιτρέψει στην κεντρική τράπεζα της χώρας να αρχίσει τις αυξήσεις των επιτοκίων και να χαλαρώσει τα μέτρα στήριξης της λίρας μέχρι το φθινόπωρο, καθώς επίκεινται σημαντικές αποπληρωμές χρέους. Η κυβέρνηση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τον δημοσιονομικό χώρο που έχει στη διάθεσή της για να μετριάσει το πλήγμα στους φτωχότερους.
Εν τω μεταξύ, η Ερντογάν θα πρέπει να επιλύσει και την πιο επείγουσα και περιττή διαμάχη της Τουρκίας με τη Δύση - την άρνησή του να εγκρίνει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Οι διαφορές μεταξύ της Τουρκίας και της Σουηδίας, σχετικά με τη στάση που κρατά η τελευταία έναντι των κουρδικών αυτονομιστικών ομάδων, είναι ευρείες αλλά όχι αξεπέραστες. Οι δύο πλευρές θα πρέπει να επιδιώξουν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους μέχρι την επόμενη σύνοδο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας τον Ιούλιο. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, επίσης θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει πρόοδος στο θέμα της πώλησης νέων F-16 στην Τουρκία αν δεν υπάρχουν σημαντικές εξελίξεις.
Γενικότερα, τώρα που ολοκληρώθηκαν οι εκλογές, ο Ερντογάν δεν χρειάζεται πλέον να χρησιμοποιεί τις ΗΠΑ και την ΕΕ ως "σακους του μποξ". Μια αλλαγή στον τόνο και η εστίασή του σε τομείς πιθανής συνεργασίας -από τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία έως την αμυντική παραγωγή και τα κοινά αναπτυξιακά έργα στην Αφρική- θα σταθεροποιήσουν τις μεταξύ τους σχέσεις και θα ενισχύουν τα διαπιστευτήρια του Ερντογάν ως πολιτικού. Αυτό θα ήταν θετικό για την κληρονομιά του και ακόμη καλύτερο για τους ίδιους του Τούρκους - αυτούς που τον ψήφισαν αλλά και τα εκατομμύρια που δεν το έκαναν.
"Εάν οι ΗΠΑ δώσουν τα F16, θα εγκρίνουμε την ένταξη Σουηδίας στο ΝΑΤΟ".
"Αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για την Τουρκία να βλέπει τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις του Αζερμπαϊτζάν να ολοκληρώνονται με επιτυχία".
Συνεχάρη τον αζέρικο στρατό για την "ευαισθησία" που έδειξε απέναντι στους αμάχους στην περιοχή.
Η είδηση για την παραπομπή του γερουσιαστή Μενέντεζ και η αποχώρησή του από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων γεννά αισιοδοξία στην Τουρκία.
Από το Βίλνιους στη Νέα Υόρκη και εκείθεν στη Θεσσαλονίκη.
Οι επαφές του πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες με επενδυτές και οι νέες προοπτικές που ανοίγονται.
"Με τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας".
Η υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ, η αστυνομία και η αντιτρομοκρατική υπηρεσία οργάνωσαν μια επιχείρηση στη Σμύρνη, έπειτα από πληροφορίες ότι οι ύποπτοι είχαν κρύψει εμπρηστικούς μηχανισμούς στην πόλη
Λόγω του αυξανόμενου αντιμεταναστευτικού πολιτικού κύματος.
Τι αναφέρουν αναλυτές για τις κινήσεις της Τουρκίας.
Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να αποσυνδέσουν το θέμα από το αίτημα της Τουρκίας για τα F-16.
