Του Άγη Βερούτη

Σημειολογικά η περασμένη εβδομάδα προκάλεσε σεισμικές δονήσεις στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, με επίκεντρο την Ευρώπη.

Ο πρόεδρος Τραμπ είχε μία απευθείας συνομιλία με τον πρόεδρο Πούτιν, στην οποία του έθεσε τις προϋποθέσεις για να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, προϊδεάζοντάς τον ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ ως μέρος αυτής της συμφωνίας. 

Διαπραγματεύτηκε μαζί του χωρίς φυσικά να συμβουλευτεί τη γνώμη της Ευρώπης ή της Ουκρανίας, σε μια ωμή επίδειξη δύναμης, ή ίσως και αποτελεσματικότητος.

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Ντ. Βανς, στην ευρωπαϊκή επίσκεψη του, συνέστησε στην Ουκρανία να μην αναμένει την επιστροφή στα παλαιότερα σύνορά της (του 2014), ενώ προέτρεψε τον πρόεδρό της να προχωρήσει σε νέες εκλογές τις οποίες λόγω του πολέμου έχει καθυστερήσει. 

Προτάθηκε επίσης να παραχωρήσει η Ουκρανία τα δικαιώματα σε ποσοστό 50% των σπάνιων γαιών του υπεδάφους της στις ΗΠΑ προκειμένου να αποζημιώσουν τις ΗΠΑ για την ως τώρα στρατιωτική βοήθεια που της έχουν προσφέρει, και προκειμένου να της δώσουν μελλοντική βοήθεια. Η Ουκρανία απέρριψε την προσφορά. 

Ενώ οι ΗΠΑ διαμεσολαβούν για την επίτευξη της λήξης του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, οι Ευρωπαίοι καλούνται να συν-χρηματοδοτήσουν την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Ουκρανίας, ως και με €700 δισεκατομμύρια ευρώ, για την επαναφορά της σε λειτουργικό κράτος, χωρίς όμως και να ζητηθεί η γνώμη τους ούτε η συμμετοχή τους στην συμφωνία λήξης του πολέμου. 

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες μοιάζει να ενοχλήθηκαν σφόδρα από την περιφρόνηση για τις δικές τους γνώμες, αλλά ως εκεί. Άλλωστε οι ΗΠΑ δεν λογίζουν την Ενωμένη Ευρώπη ως μια ενιαία γεωπολιτική οντότητα και συνομιλούν ξεχωριστά με τα μέλη της. 

Εξάλλου οι Ευρωπαίοι φέρεται να επιμένουν στις υπερβολικές ρυθμίσεις της οικονομίας, οι οποίες κατά τον Ντράγκι προκαλούν πολλαπλάσιο κοστολογικό βάρος για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγει η Ευρώπη (45% και 110% αντίστοιχα) από όσο απειλεί να βάλει ως δασμούς η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, πιθανόν ως και 10%.

Η σημειολογία του άρθρου του Ντράγκι, σε συνέχεια της έκθεσής του για τις προοπτικές της Ευρώπης λίγους μήνες νωρίτερα, δείχνει ξεκάθαρα πως η Ευρώπη οδεύει να πέσει θύμα της γραφειοκρατίας της και των παρανοϊκών ρυθμίσεων εκ Βρυξελλών εκπορευόμενων, παρά από έναν εμπορικό πόλεμο που θα ξεκινήσει με την Αμερική. 

Αν θελήσουμε να είμαστε λίγο αυστηροί, αλλά όχι όσο ο κ. Ντράγκι, θα συμπεράνουμε ότι την ευημερία που θα μπορούσε να απολαμβάνει η Ευρώπη όσο η άμυνα της ήταν δωρεάν παροχή των ΗΠΑ, η Ευρώπη την σπατάλησε σε κοστοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που τώρα μάλλον θα της κοστίσουν την οικονομική και πιθανότατα και γεωπολιτική υποβάθμισή της.
Η εξελισσόμενη αποβιομηχάνιση της Γερμανίας, η ενισχυση του AfD και η δυσκυβερνησία της Γαλλίας επίσης ενισχύουν τις Κασσάνδρες. 

Ο Βανς προέτρεψε τους ευρωπαίους να αναλάβουν τη δική τους άμυνα στο εξής, ξοδεύοντας κατ’ ελάχιστον 5% του ΑΕΠ τους. 

Σε μια αναλαμπή διαύγειας από την σαστισμένη ΕΕ, μοιάζει να έγινε δεκτή η προ διετίας τουλάχιστον πρόταση Μητσοτάκη, να μην προσμετρώνται οι αμυντικές δαπάνες στο έλλειμμα των χωρών της Ευρωζώνης. "Too little too late" όπως λένε στο χωριό μου την Αναβρυτή. 

Από την άλλη η ΕΕ μοιάζει απρόθυμη να εξοικονομήσει τις 5-6 μονάδες ΑΕΠ (που πλέον θα χρειαστεί για να επενδύσει στη δική της άμυνα) μεταρρυθμίζοντας την κοστοβόρα και πανάκριβη γραφειοκρατία της. 

Πιθανότερο οι ευρωπαίοι ηγέτες να τα αποσπάσουν από τους πολίτες της Ευρώπης ως έξτρα φόρους παρά να εξοικονομήσουν πειράζοντας τις γραφειοκρατικές ελίτ των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. 

Ακόμα και αν τελικά ξεκινήσουν να ξοδεύουν χρήματα για την δική τους άμυνα οι ευρωπαϊκές χώρες, οι μόνες δύο χώρες της ΕΕ με επαρκή και αξιόμαχο στρατό παραμένουν η Γαλλία και η Ελλάδα, για τους δικούς της λόγους καθεμία. Κρατήστε λίγο αυτή τη σημειολογία, καθώς η Γαλλία μοιάζει να αποφάσισε να προμηθεύσει την γείτονα Τουρκία με πυραύλους Μετεόρ που …θα το βρούμε μπροστά μας.

Όσο για τους τριγμούς που ξεκίνησε να προκαλεί η δημοσιοποίηση προορισμών κονδυλίων USAID περασμένων ετών, απειλούν με ανακατάταξη του πολιτικού σκηνικού σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Έχει να πέσει πολύς κόσμος απ’ τα σύννεφα, κάποιοι ίσως και από καρέκλες…

Ερωτηματικό παραμένει ακόμη αυτή τη στιγμή που γράφεται το παρόν, το αν θα δημοσιοποιηθούν και οι αποδέκτες των φημολογούμενων $60-$80 εκατομμυρίων δολαρίων, με διαφαινόμενους αποδέκτες πολιτικούς στην Ελλάδα, προκειμένου για την εξασφάλιση της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών. 

Εδώ θα είμαστε να τα πούμε και να τους δούμε, όποτε τα σχετικά στοιχεία βγουν στη δημοσιότητα. 

Η χιονοστιβάδα έχει ξεκινήσει.

agissilaos@gmail.com