Του Μανόλη Καψή

Τα  μηνύματα έφθασαν μέσω messenger και ήταν ελαφρώς θυμωμένα. Αποστολέας ήταν πολύ γνωστός δημοσκόπος, με καλή πολιτική κρίση, φίλος από τα παλιά, που του αρέσει μάλιστα να χρησιμοποιεί και ποδοσφαιρικούς όρους στις αναλύσεις του στην τηλεόραση (όλα σας τα είπα), που είχε ενοχληθεί από την κριτική που είχα κάνει στα γκάλοπ και τις εταιρείες, ότι "παραμυθιάζουν" τον κόσμο με το ερώτημα για την πρόθεση ψήφου.

Έγραφα δηλαδή ότι ένα τέτοιο ερώτημα είναι χρήσιμο μόνο ως ένδειξη για τη "δημοτικότητα" της κυβέρνησης ή ενός κόμματος και δεν αντικατοπτρίζει το εκλογικό ποσοστό, που μια έρευνα μπορεί να το προσεγγίσει μόνο εφόσον τεθούν τα διλήμματα των εκλογών και υπάρχει στον ορίζοντα ως υπαρκτό ενδεχόμενο η προσφυγή στις κάλπες.

Στο τέλος μου έγραψε ότι τα νούμερα είναι πολύ χρήσιμα και ειδικά εφόσον γίνεται σύγκριση σε βάθος χρόνου, διατύπωση με την οποία συμφωνώ απολύτως και χωρίσαμε "αγαπημένοι". Έτσι ξέρουμε ότι η Νέα Δημοκρατία που εμφανίζεται με ποσοστά κοντά σε εκείνα των ευρωεκλογών, είναι αντιμέτωπη με ένα κίνημα διαμαρτυρίας και δυσφορίας - λόγω της ακρίβειας και όχι μόνο - και συνεπώς εικάζουμε ότι η αυτοδυναμία είναι όνειρο απατηλό. Εξ ου και η φιλολογία για αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Τα πραγματικά εκλογικά της ποσοστά θα τα μάθουμε όταν τεθεί ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών ή προς το τέλος του 27. Τελεία, αλλάζουμε παράγραφο και κόμμα.

Άλλος δημοσκόπος - και αυτός φίλος από τα παλιά και παλιός συνεργάτης - ανέλαβε να αναλύσει το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ που πλέον είναι αξιωματική αντιπολίτευση, έτοιμο για την τελική ευθεία για την εξουσία, θα τον μεθύσουμε τον ήλιο Νίκο και δεν συμμαζεύεται. Και αυτός έδωσε στο ΠΑΣΟΚ υψηλό ποσοστό και επιχείρησε να εξηγήσει το γιατί, μέσα από ερωτήσεις που έθεσε σε όσους συμμετείχαν στην έρευνα.

Οι ερμηνείες που καλούνταν να επιλέξουν οι ψηφοφόροι ήταν: Το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει α. εξαιτίας του Νίκου Ανδρουλάκη, β. επειδή επιδεικνύει εικόνα ενότητας, γ. επειδή συρρικνώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, δ. επειδή έχει φθορά η Νέα Δημοκρατία και δ. για άλλο λόγο που δεν ξέρουμε. Και οι ερωτηθέντες στην έρευνα κατέληξαν ότι το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει επειδή επιδεικνύει εικόνα ενότητας και επειδή καταρρέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ότι διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ το καταλαβαίνω, αλλά να ανεβαίνει ένα κόμμα επειδή δείχνει ενωμένο (λέμε τώρα Χάρη μου) είναι λίγο ακατανόητο. Αν ήταν αυτός λόγος να ανεβαίνει ένα κόμμα, θα είχαμε εδώ και χρόνια κυβέρνηση ΚΚΕ και πρωθυπουργό τον Κουτσούμπα, οπότε θα εξέλιπε και η ανάγκη για άλλες δημοσκοπήσεις.

Φυσικά αντιλαμβάνομαι ότι ο δημοσκόπος πρέπει να "βοηθήσει" λίγο και τους ψηφοφόρους, συμφωνώ ότι οι ερωτήσεις προσπαθούν να πιάσουν όλη τη γκάμα των πιθανών απαντήσεων και δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει και απάντηση ε. ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ επειδή γίνεται εσχάτως πολλή κουβέντα γι΄ αυτό το κόμμα;

Εντάξει, υπερβάλλω λίγο, αλλά υποστηρίζω ότι είμαστε μακριά ακόμα από την "απογείωση του ΠΑΣΟΚ", παρά τον πανηγυρικό κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη, τη μετακόμιση στη Βουλή στα γραφεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον ντόρο που γίνεται τελευταία - και αυτό φαίνεται από άλλες ερωτήσεις και άλλες απαντήσεις που υπήρχαν στην ίδια δημοσκόπηση.

Για παράδειγμα, όταν η δημοσκόπηση θέτει το ερώτημα αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία, το 76% απαντά "όχι" και το ίδιο απαντά και περίπου ένας στους δυο ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης, μπορεί ακόμα και να είναι ο δημοφιλέστερος πολιτικός αρχηγός, αλλά στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός, βρίσκεται στον πάτο, με ποσοστά που αγγίζουν αυτά της Ζωής Κωνσταντοπούλου (Χριστός και Παναγία). Δεν το λες δηλαδή και τεράστια επιτυχία.

Δεν λέω ότι δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να απειλήσει κάποια στιγμή τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πόσο μάλλον που η κυβέρνηση δεν έχει βρει "αφήγημα", γεγονός που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι δεν έχει βάλει στόχους που να συσπειρώσουν το εκλογικό σώμα και να προκαλέσουν συστράτευση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων.

Να συμφωνήσω ακόμα ότι και οι αναλύσεις για το "φθαρμένο ΠΑΣΟΚ" δεν είναι πάντα ικανοποιητικές. Φθαρμένη έλεγε για χρόνια τη Νέα Δημοκρατία και ο "γκουρού" των δημοσκόπων Γιάννης Λούλης και τελικά η φθαρμένη κατάφερε να κερδίσει δυο βουλευτικές εκλογές (με ποσοστά ρεκόρ), δυο ευρωεκλογές και δυο-τρεις άλλες εκλογικές αναμετρήσεις και τώρα παίζει μπάλα μόνη.

Λέω ότι δεν είμαστε ακόμα στο σημείο που το ΠΑΣΟΚ να πείθει ότι απειλεί τη Νέα Δημοκρατία, πιθανώς η άνοδος να ξεφουσκώσει, όσο δεν βλέπουν οι ψηφοφόροι μια νέα, εμπεριστατωμένη και ελκυστική πρόταση και ότι θα χρειαστεί πολλή δουλειά, ιδέες, αξιοπιστία και προσωπικό (και λίγο παραπάνω ενθουσιασμό) για να εμφανιστεί το ΠΑΣΟΚ ως το αντίπαλο δέος.

Και όταν φθάσουμε εκεί και προκηρυχθούν οι εκλογές, θα πάρουμε μια ιδέα και από το εκλογικό του ποσοστό.