Του Γιώργου Κράλογλου

Ακόμη και στην πιο σύντομη συζήτηση, στην αγορά, με τις όποιες επιχειρηματικές ομάδες και αν κουβεντιάσεις τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών θα αντιληφθείς ότι πολιτικές ερμηνείες δε χωράνε. Δεν αντέχουν σε γελοιότητες λαϊκισμού. Από όποιον και αν γίνουν κι απ'  όπου και αν προέρχονται. 

Ας το προσέξουν όλοι. Και ειδικά η κυβέρνηση. 

Ποιος είναι ο λόγος; Αρχικά ότι το σκέλος "μένουμε Ευρώπη"  επιβεβαιώθηκε (όπως ήταν και φυσικό και αναμενόμενο) με τρόπο που να μην επιδέχεται αμφισβητήσεις ή πολιτική ασάφεια. Και πολύ περισσότερο τη διαχρονική αριστερίστικη θολούρα με τις γνωστές σκοπιμότητες. 

Αν συνεπώς έχουμε κάτι να συζητήσουμε ή να αναζητήσουμε στα αποτελέσματα των εκλογών είναι το μήνυμα (της οικονομίας κατά βάση)  και του λαού, για το πώς θέλουμε εμείς σε σχέση με το πως επιβάλλεται να σταθούμε ανταγωνιστικά (από εδώ και πέρα) μέσα στην Ευρώπη. 

Επίσης, με ποιο πολιτικό ανάστημα επιθυμούμε να μείνουμε. Και  βεβαίως κατά πόσο είμαστε σε θέση να ορθώσουμε...

Γιατί ναι μεν (στην φάση αυτή που περνάμε με την ακρίβεια στην μασχάλη μας) είναι πολύ καλά τα κυβερνητικά "ραβασάκια" μας, στην κορυφή της Κομισιόν, για τα όντως αισχρά των αισχρών της αισχροκέρδειας των πολυεθνικών.

Από την άλλη όμως για να σηκώσουμε "παντιέρα επανάστασης" ενάντια στους πολυεθνικούς και στα "τερτίπια" τους στα ράφια… ,θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αναβάθμιση της αξιοπιστίας της οικονομίας μας και της οικονομικής μας πολιτικής.  

Πώς όμως θα πείσουμε; Μόνο με μεταρρυθμίσεις. 

Μεταρρυθμίσεις που να δίνουν εικόνα νέας λειτουργίας της οικονομίας και των αναγκών της και να υπόσχονται  διαφορετική Ελλάδα παντού. Ιδίως σε ό,τι θέλουμε να κάνουμε για προσαρμογή μας στον εκσυγχρονισμό, τις καινοτομίες και άνοιγμα της αγοράς.

Μεταρρυθμίσεις που να αποβάλλουν τον κρατισμό από αυτά που μας χαρακτηρίζουν ως οικονομία. Και αυτό σαφέστατα σημαίνει επιστροφή στην αποκρατικοποίηση που εγκαταλείφθηκε ακόμη και τη 15ετία της χρεοκοπίας με αναγκαστική ανάληψη ζημιών και χρεών από τους φορολογούμενους (σε εντελώς άχρηστες κρατικές επιχειρήσεις δήθεν ενταγμένες στην αξιοποίηση του υπεδάφους μας όσο και στην άμυνα κάνοντας ακροβασίες ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες μας.

Μεταρρυθμίσεις στις πολιτικές επιλογές ενίσχυσης της ιδιωτικής μας οικονομίας μέσα από τα Τραπεζικά κριτήρια χρηματοδότησης επενδύσεων που εντάσσονται και στο Ταμείο Ανάκαμψης ώστε να διευρυνθεί και η λίστα κριτηρίων επιλογής των  επιχειρήσεων που σήμερα εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης αλλά σκοντάφτουν σε επιλογές για τραπεζική χρηματοδότηση.

Μεταρρυθμίσεις να αναβαθμίζουν εδώ και τώρα τις δυνατότητες για κάθε μορφή ανταγωνιστικής προσπάθειας της οικονομίας μας εντός της Ε.Ε  με κίνητρα αποκλειστικά φορολογικού χαρακτήρα.  

Μεταρρυθμίσεις λοιπόν. Και εάν απάντηση στην προτροπή μας για μεταρρυθμίσεις (εδώ και τώρα και με ισχύ15ετίας) πρόκειται να είναι η διαβεβαίωση ότι βαδίζουμε ήδη προς στην κατεύθυνση αυτή, ας την αποφύγουμε. Γιατί δεν εννοούμε τις αλχημείες, στις οποίες καταφεύγουμε, επειδή μας φοβίζει το πολιτικό κόστος.

george.kraloglou@capital.gr