Του Μανόλη Καψή

Η υποδοχή της αυτοκριτικής Τσίπρα για τη Novartis ήταν σχεδόν συγκινητική. Ο πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ "ωρίμασε" εκτίμησε βουρκωμένος ο ένας, "τα πάθη κόπασαν" είπε η άλλη ανακουφισμένη, ένας τρίτος σχολίασε εμβριθώς, πόσο διαφορετικά βλέπεις τα πράγματα- πόσο πιο ψύχραιμα εννοούσε- όταν δεν μετέχεις στην πολιτική αρένα. Ελάχιστοι πρόσεξαν τι ακριβώς είπε ο κ. Τσίπρας, που αν θέλετε τη γνώμη μου δεν μου φάνηκε καθόλου συγκινημένος. Και σίγουρα καθόλου διαφορετικός από τον γνωστό Τσίπρα του παρελθόντος.

Στην υπόθεση Νοβάρτις είχαμε ένα μεγάλο σκάνδαλο, είπε αρχικά ο κ. Τσίπρας, "και η πρόθεσή μας να μην παρέμβουμε σε αυτό το σκάνδαλο έδινε την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή, με ανθρώπους που δεν είχαν. Υπήρξαν λάθη στους χειρισμούς μας."

Ποιο ήταν το λάθος δηλαδή; Ότι η πρόθεσή τους (της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εννοεί) να μην παρέμβουν (στην Δικαιοσύνη εννοεί), έβαλε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που (ενδεχομένως) είχαν εμπλοκή, με αθώους (που αδίκως κατηγορήθηκαν εννοεί). Ας αφήσουμε έξω από τη συζήτηση το ότι για κανέναν από τους αδίκως κατηγορηθέντες πολιτικούς αντιπάλους του κ. Τσίπρα στη γνωστή σκευωρία (που έμεινε ατιμώρητη), δεν προέκυψε το παραμικρό, άρα  η δήθεν λάθος εντύπωση που δόθηκε είναι μια παραδοξολογία Τσίπρα. Η εντύπωση που δόθηκε και ήταν η σωστή, ήταν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιχείρησε- και κατάφερε ως ένα βαθμό- να "κρεμάσει στα μανταλάκια" και να εκθέσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, θέλοντας να τελειώνει με το αστικό πολιτικό σύστημα. Για να κυβερνήσει ανενόχλητη για πολλά πολλά χρόνια και να μείνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας για πολλά πολλά χρόνια. Εδώ νομίζω ότι συγκινείται ο κ. Τσίπρας.

Νομίζω επίσης ότι από την πρώτη στιγμή αυτό ήταν το σχέδιο και όχι να τους βάλει φυλακή, κάτι που θα συναντούσε τεράστιες αντιδράσεις. Όπως το έλεγε και ο καταδικασθείς Παπαγγελόπουλος: "Άσκησε εσύ δίωξη και θα τα βρούμε παρακάτω".

Ας μείνουμε λοιπόν στην άλλη παραδοξολογία Τσίπρα, ότι η πρόθεσή τους ήταν να μην παρέμβουν στην Δικαιοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι κάπως διαφορετικά αντιληφθήκαμε εμείς τα πράγματα, έτσι δηλαδή όπως περιέγραψε την εποχή εκείνη ο Σταύρος Κοντονής, που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης και κάτι παραπάνω θα είχε πάρει το αυτί του για το παρασκήνιο. Τότε είχε συγκροτηθεί, έχει δηλώσει, "ένα παρά-υπουργείο Δικαιοσύνης και δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτήν την υπόθεση, της Novartis, ούτε εγώ ως υπουργός Δικαιοσύνης ούτε ο υπουργός Υγείας κ. Ξανθός είχαμε κάποια συμμετοχή. Αντίθετα είχαν οι αναπληρωτές Πολάκης και Παπαγγελόπουλος. Αυτοί ήταν και οι μόνιμοι συνομιλητές του (τότε) πρωθυπουργού".

Τι να έλεγαν στο Μαξίμου αυτοί οι δυο εκπρόσωποι του εκσυγχρονισμού και του πολιτικού πολιτισμού;

Να υποθέσουμε ότι οι Πολάκης και Παπαγγελόπουλος- με τη γνωστή ηθική συγκρότηση και τον γνωστό σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών- ενημέρωναν τον τότε πρωθυπουργό- με την επίσης γνωστή ηθική συγκρότηση και τον επίσης γνωστό σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών- για την εξέλιξη των ανακρίσεων και τις καταθέσεις των ψευδομαρτύρων (ως μη όφειλαν) ή τον ενημέρωναν άραγε γενικώς για τα προβλήματα της Δικαιοσύνης; Να ρωτήσουμε τον κ. Κοντονή.

Πάντως η μαρτυρία μάλλον δεν συνάδει με τη δήλωση Τσίπρα ότι δεν ήθελε να παρέμβει ούτε αυτός ούτε η κυβέρνησή του, στις ανακρίσεις των δικαστών. Τι συζητούσε με τον Παπαγγελόπουλο και τον Πολάκη; Ούτε συνάδει με τις μαρτυρίες της Ελένη Ράικου- πρώην Εισαγγελέως Διαφθοράς- ότι το μόνο που ενδιάφερε τον καταδικασθέντα Παπαγγελόπουλο ήταν- όχι να ερευνήσει το σκάνδαλο- αλλά "να στήσει πολιτικά πρόσωπα". Είμαι βέβαιος όμως ότι ο κ. Τσίπρας δεν είχε καμία συμμετοχή σε αυτά.

Για όσους συγκινήθηκαν με τις δηλώσεις Τσίπρα στο συνέδριο της Καθημερινής, να τους ενημερώσουμε ακόμα ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει "αυτοκριτική" ο πρώην. Για λάθος χειρισμούς έχει μιλήσει από το 2020, όπου όμως τότε είχε εξηγήσει καλύτερα τι εννοεί. Και είχε πει ότι έπρεπε να έχουν διαλέξει 3 πρόσωπα που εμφανίζονταν "να έχουν μεγαλύτερη σχέση με το σκάνδαλο"- αντί τους 10 που έστειλαν στη Δικαιοσύνη, μεταξύ αυτών και δυο πρώην πρωθυπουργούς- και να τους έχουν πάει σε Προανακριτική, χωρίς να επιστρέψουν τη δικογραφία στη Δικαιοσύνη, δηλαδή να τους στείλουν κατ΄ευθείαν στο Ειδικό Δικαστήριο. Και είχε προσθέσει ότι έτσι, "ακόμα και τα κόμματά τους θα αναγκάζονταν να τους απομακρύνουν αντί να τους αγκαλιάσουν". Δηλαδή; Δηλαδή θα είχαν έτσι κερδίσει τις εντυπώσεις και θα είχαν στιγματίσει τους πολιτικούς τους αντιπάλους με πιο αποτελεσματικό τρόπο…Αυτός είναι ο λάθος χειρισμός.

Και αν ακόμα έχουν ορισμένοι απορίες και θέλουν να πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας όντως έχει μετανιώσει για την σκευωρία που έστησε, αν αφελώς πιστεύουν ότι υπάρχει μεταμέλεια και ότι αποχωρώντας από το προσκήνιο ο πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε φάση αναστοχασμού, ας δούμε τι έλεγε πριν από λίγο καιρό, το καθόλου μακρινό 2022 ο ίδιος ο πρώην, όταν οι δικαστές αθώωσαν τους Παπαγγελόπουλους και σία (αδίκως αν με ρωτάτε) από το αδίκημα της σκευωρίας. Τότε λοιπόν ο κ. Τσίπρας είχε πει, ότι ο κ. Μητσοτάκης θέλει να συγκαλύψει το σκάνδαλο και ότι έρχεται η ώρα των αποκαλύψεων και ότι αυτός, "θα τους πάει μέχρι το τέλος" (υιοθετώντας την γνωστή ατάκα Σαμαρά). "Το σκάνδαλο, έλεγε, είναι εδώ και ζητάει απαντήσεις: Ποιοι δωροδοκήθηκαν; Ποιοι εμπόδισαν τους δικαστές και γιατί κρύβουν την αλήθεια; Ό,τι και να κάνετε κ. Μητσοτάκη οι απαντήσεις θα δοθούν, όσος χρόνος και αν περάσει". Αυτά έλεγε και αυτά πιστεύει. Και δεν έχει αλλάξει καθόλου άποψη.

Αν κάτι έχει αλλάξει είναι ο τόνος και η έμφαση. Είναι το στιλ και όχι η ουσία. Ίσως γιατί θεωρεί ότι μπορεί να απευθυνθεί πλέον σε ένα άλλο κοινό, αφού η συναισθηματική του επαφή με τους φανατικούς του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαρραγεί. Ισως θέλει να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ ηπιότερου πολιτικού, γιατί τον βολεύει για τα επόμενα βήματά του στην πολιτική. Πάντως, όποια κι αν είναι η απάντηση, το βέβαιον είναι ότι ο κ.. Τσίπρας δεν έχει αλλάξει.

Άλλωστε, ας κλείσω με μια κοινοτοπία. Αλλάζουν οι άνθρωποι;

Υ.Γ. Σε δηλώσεις του ο κ. Κούλογλου, ομολόγησε ότι η παραπομπή των 10 πολιτικών χωρίς επαρκή στοιχεία στην υπόθεση Novartis, ήταν μια πολιτική απόφαση και εν γνώσει του Αλέξη Τσίπρα. Κάτι θα ξέρει ο ευρωβουλευτής και φίλος του πρώην. Κι εμείς φυσικά το γνωρίζαμε, γνωρίζαμε ότι πρόκειται για σκευωρία, γι΄ αυτό και φωνάζαμε ήδη από τότε. Το ερώτημα είναι, αυτοί που επίσης το γνώριζαν, τι έκαναν; Πώς και γιατί σιωπούσαν; Ο κ. Κούλογλου δικαιολογήθηκε ότι τα είπε ιδιωτικώς στον κ. Τσίπρα, αλλά πρόσθεσε ότι φοβήθηκε να τα πει δημοσίως γιατί θα γινόταν η κόλαση του Δάντη. Δεν το λες και υπόδειγμα πολιτικού θάρρους...