Το πεζοδρόμιο και το "όχι στον παντοδύναμο" Κυριάκο

Του Σπύρου Δημητρέλη

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου σόκαρε τους πάντες. Και τους νικητές αλλά κυρίως τους ηττημένους. Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που ήταν, κατά κύριο λόγο, η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και γενικά η αποδυνάμωση του μεγάλου, κάθε χρώματος και αυτοπροσδιοριζόμενης τοποθέτησης στο πολιτικό φάσμα, δεξιού και ακροδεξιού ή αριστερού και ακροαριστερού, λαϊκιστικού μπλοκ της ελληνικής κοινωνίας, ήρθε αυτομάτως το αφήγημα για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Πρόκειται για το αφήγημα πολιτικών δυνάμεων και χώρων, κάθε χρώματος και αυτοπροσδιορισμού, όπως ανέφερα, που για έναν σε, πρώτη ανάγνωση, ανεξήγητο λόγο συμφωνούν στα περισσότερα. Συμφώνησαν στον αντιμνημονιακό αγώνα γιατί "η χώρα δεν χρεοκόπησε αλλά ήρθαν οι Γερμανοί να μας κλέψουν τον ήλιο", συμφώνησαν στη φονική αντιεμβολιαστική παρωδία (με διακυμάνσεις βέβαια από πολιτικό μόρφωμα σε πολιτικό μόρφωμα), τάχθηκαν εμμέσως, πλην σαφώς, υπέρ της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία βρίσκοντας "δίκια στον Πούτιν επειδή η Δύση δεν τήρησε τις συμφωνίες" μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ και κατήγγειλαν το φονικό δυστύχημα των Τεμπών ως αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, ενώ ο ΟΣΕ ουδέποτε ιδιωτικοποιήθηκε αλλά παρέμεινε, με τραγικά αποτελέσματα κρατικός, ανεχόμενος νοοτροπίες και συμπεριφορές κρατικοδίαιτου ωχαδερφισμού και παρασιτιτισμού.

Σε όλα τα παραπάνω ομονόησαν οι περισσότερες ηττημένες δυνάμεις της 21ης Μαΐου, έστω και με διαφορετική ένταση η καθεμιά. Το νέο αφήγημα - σύνθημα του μπλοκ του λαϊκισμού είναι "όχι" στον παντοδύναμο Μητσοτάκη. Το επιχείρημα; Μια πανίσχυρη κοινοβουλευτικά κυβέρνηση σε συνδυασμό με μια αδύναμη κοινοβουλευτικά αντιπολίτευση θα είναι κάτι κακό για τη χώρα αφού δεν θα μπορούν να φρενάρουν "τη λαίλαπα". Νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή… Βάλτε όποιο επίθετο θέλετε. Αυτό που πραγματικά θέλει να φρενάρει το μπλοκ των λαϊκιστών δεν είναι τίποτα άλλο από τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για να πάει η χώρα μπροστά. Και θέλει να τις φρενάρει διότι η επίλυση χρόνιων προβλημάτων που απασχολούν τους πολλούς αλλά η μη επίλυσή τους διατηρεί αντικοινωνικά προνόμια σε λίγους, δημιουργεί εκλογική πελατεία για το λαϊκιστικό μπλοκ.

Αν η αξιολόγηση στα σχολεία μας βελτιώσει το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα παιδιά μας θα πρέπει να ξεβολευτεί η εκλογική και συντεχνιακή πελατεία των εκπαιδευτικών. Προφανώς, όχι όλων, αλλά αυτών που έχουν υποκύψει στις σειρήνες της αδράνειας και της ελάσσονος προσπάθειας. Αν τερματιστεί το μονοπώλιο της κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης και προκύψουν περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες για τους νέους προς όφελος, παράλληλα, της χώρας και της οικονομίας της θα πρέπει να μειωθούν και τα προνόμια που συνδέονται με την αποκλειστικά κρατική ανώτατη εκπαίδευση. Και στην προστασία των αντικοινωνικών προνομίων υπάρχει πολιτικό κεφάλαιο για συγκομιδή.

Ωστόσο, οι παρόλες κατά του "παντοδύναμου Μητσοτάκη" μικρή αξία έχουν στην ουσία τους. Το μπλοκ της καθυστέρησης της πραγματικής προόδου της χώρας δεν δίνει την κύρια μάχη του μέσα στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Τη δίνει και θα τη δώσει και μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου εκεί που γνωρίζει και αισθάνεται καλύτερα. Στην "πάνω" ή "κάτω πλατεία". Στο πεζοδρόμιο… Η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη εφόσον, όπως εύχομαι και προσδοκώ, επιχειρήσει πραγματικές μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει, συν τοις άλλοις, να αναμετρηθεί και με τις αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις εντός της κυβερνώσας παράταξης.