Του Μανόλη Καψή

Ηταν σίγουρα το κοσμικό γεγονός της εβδομάδας που μας πέρασε. Είδαμε και τα δίδυμα πόσο έχουν μεγαλώσει, είδαμε και τη Νατάσα Παζαΐτη, τον Προκόπη Παυλόπουλο που μας λείπει- τώρα που πρέπει να στείλουμε και αυστηρό μήνυμα αποφασιστικότητας στον Ερντογάν- μέχρι και τον Αντώναρο είδαμε. Που τελευταία φορά που έδωσε σημεία ζωής ήταν από τη συνεδρίαση της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ. (Δεν είδα αναλυτικά τα αποτελέσματα, δεν ξέρω αν εξελέγη τελικά ή όχι, θα σας γελάσω.)

Ηταν όλοι εκεί. Και οι δεξιοί καραμανλικοί, και οι σύριζα καραμανλικοί και ορισμένοι γραφικοί, τύπου Νίκος Νικολόπουλος. Ολοι χωράνε στο Μέγαρο.

Κοσμικό γεγονός ναι, δεν ξέρω όμως αν η ομιλία Καραμανλή ήταν και πολιτικό γεγονός. Αν εξαιρέσεις ότι ο Κώστας Καραμανλής μιλάει σπάνια, δύσκολα εντοπίζεις κάτι πρωτότυπο στα όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός, στην ομιλία του στην Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών "Παναθηναϊκή”. Και στη διάρκεια της οποίας μας ενημέρωσε για παράδειγμα, ότι "είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος και πέραν του ουκρανικού εδάφους”. Η αλήθεια είναι ότι τον είχαμε υποψιαστεί και εμείς τον κίνδυνο…

Αλλά καταλαβαίνω νομίζω τον ενθουσιασμό που κατέλαβε την Εφημερίδα των Συντακτών για την επανεμφάνιση Καραμανλή, σε τοπίο διαφορετικό από κάποια χασαποταβέρνα σε κάποιο βουνό της ενδοχώρας. Οπως καταλαβαίνω και τον τίτλο "Καραμανλής αδειάζει Μητσοτάκη”. Μεταξύ άλλων και γιατί πιθανώς δεν πέρασε απαρατήρητο από κανέναν, ότι ο πρώην ήταν μάλλον εξαιρετικά φειδωλός όσον αφορά την παρούσα κυβέρνηση της παράταξής του. Για την ακρίβεια δεν είπε απολύτως τίποτα.

Αλλά ο τίτλος και ο ενθουσιασμός, δεν έχει να κάνει με την σιωπή Καραμανλή σε σχέση με τις επιδόσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εχει να κάνει με τα όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, τη στάση των ΗΠΑ και τις ευθύνες της Δύσης.

Αναφερόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κ. Καραμανλής είπε- και δεν έχει άδικο- ότι "δεν είναι ξεκάθαρο αν έχουν εξίσου ισχυρά κίνητρα (σε σχέση με την Ευρώπη) για την ταχεία περάτωση του πολέμου, αφού εκ των πραγμάτων δεν υφίστανται τις οδυνηρές του συνέπειες. Σε κάθε περίπτωση, επ' ουδενί στον ίδιο βαθμό. Είναι η Ευρώπη που πρέπει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάπαυση του πυρός, τη λήξη του πολέμου και την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων".

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι μέσω των Ουκρανών, οι ΗΠΑ πολεμούν δι αντιπροσώπου τη Ρωσία του Πούτιν και ότι η ενίσχυση του ουκρανικού στρατού και η παράταση του πολέμου, εξυπηρετεί τις ΗΠΑ, που προσπαθούν έτσι να καταπονήσουν τον αντίπαλο και να περιορίσουν μέσω των δραματικών απωλειών που έχει στο πεδίο της μάχης, την πολεμική του μηχανή. Για να μην είναι σε θέση να απειλήσει άλλον Ευρωπαίο γείτονα. Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ δεν βιάζονται, όσο τα τανκς του Πούτιν εξολοθρεύονται από τα drones των Ουκρανών και οι στρατηγοί του χάνονται ο ένας μετά τον άλλο. Εχει μία λογική.

Οπως σχολίασε όμως και ο αριστερός τύπος, ο πρώην πρωθυπουργός "έστειλε σαφές μήνυμα κατά της παράτασης του πολέμου...κάτι που δεν έχουμε ακούσει από τα επίσημα χείλη της ελληνικής κυβέρνησης η οποία σε διαφορετική γραμμή, προχωρά εν κρυπτώ σε αλλεπάλληλες αποστολές οπλισμού μέχρι και τεθωρακισμένων οχημάτων” (βλ Εφ.Συν).

Η αλήθεια είναι ότι αν δεν έστελναν οι δυτικοί όπλα στους Ουκρανούς, ο πόλεμος θα είχε λήξει εδώ και καιρό. Ο Πούτιν θα είχε φθάσει ήδη ως το Κίεβο και μπορεί να μην υπήρχε πλέον Ουκρανία, άρα δεν θα υπήρχε και λόγος για πολεμικές επιχειρήσεις. Ωραία ιδέα (αλλά δεν ξέρω αν είναι και πολύ αριστερή)...

Ας το ξεκαθαρίσουμε. Η άμεση λήξη του πολέμου όπως φαίνεται να προτείνει ο πρώην πρωθυπουργός και υιοθετεί ασμένως και η καθ΄ημάς αριστερά, σημαίνει αποδοχή από τους Ουκρανούς ότι θα απωλέσουν τα βορεειο-ανατολικά τους εδάφη και την Κριμαία, το 1/5 της εθνικής τους κυριαρχίας, ώστε να φθάσουν σε έναν συμβιβασμό με τους Ρώσους και τον Πούτιν. Δεν λέω, καλό ακούγεται εδώ στην Αθήνα, τώρα που αρχίζουν και οι ζέστες και πρέπει να ανοίξουμε και τα κλιματιστικά, αλλά δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ακούγεται και πολύ συμπαθητικά στην Ουκρανία. Υποθέτω στα καταφύγια δεν έχουν κλιματιστικά άλλωστε και ίσως δεν μας καταλαβαίνουν εμάς που υποφέρουμε. Ο τελευταίος που πρότεινε κάτι τέτοιο ήταν ο πρόεδρος Μακρόν νομίζω και δεν μου φάνηκε να συμφωνεί ο Ζελένσκι. Βγήκε και τον έκραξε στην ιταλική Βουλή.

Υποθέτω επίσης ότι όσοι το προτείνουν, μεταξύ αυτών και ο Κώστας Καραμανλής, δεν υιοθετούν την ίδια στάση και για την Κύπρο. Για την Κύπρο που όπως σημείωσε ο κ. Καραμανλής και σωστά, σε αντίθεση με την Ρωσία όπου "επιβάλλονται κυρώσεις και ενισχύεται παντοιοτρόπως ο αμυνόμενος, το επί μισό σχεδόν αιώνα συνεχιζόμενο δράμα της Κύπρου αποσιωπάται απολύτως”. Δεν προτείνουν δηλαδή να αποδεχθούμε τη δυσάρεστη αλήθεια ότι ο ελληνισμός έχασε τον πόλεμο το 1974 και για να επικρατήσει ειρήνη, πρέπει να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα.

Γιατί αν ισχύει στην Ανατολική Μεσόγειο- όπως είπε και ο κ. Καραμανλής- ότι "με εκπτώσεις στην εθνική κυριαρχία δεν εξαγοράζεται η ειρήνη”, το ίδιο φαντάζομαι ότι ισχύει και στη υπόλοιπη Ευρώπη. Η εμείς είμαστε διαφορετικοί, ενώ αυτοί είναι τα νόθα παιδιά των Ρώσων και κακώς ζητούν την εθνική τους ανεξαρτησία;