Τι πιστεύουμε για τα UFO

Μια µέρα το 1996 µου τηλεφώνησε ο George Knapp, ρεπόρτερ-ερευνητής στο KLAS-TV (το θυγατρικό κανάλι του CBS στο Λας Βέγκας) και φίλος µου. "Χάρι", µου είπε, "γίνεται κάτι όπου πρέπει να ’ρθεις". Με προσκάλεσε σε ένα συνέδριο που θα επικεντρωνόταν στο θέµα που η αµερικανική κυβέρνηση αποκαλεί µε τον γενικό όρο "αγνώστου ταυτότητας εναέρια φαινόµενα", και οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς UFO, ένα θέµα για το οποίο ο κ. Knapp έτρεφε –και εξακολουθεί να τρέφει– ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Μια µεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων ήταν κατάµεστη µε ακαδηµαϊκούς, πολίτες µε ενδιαφέρον για το θέµα και µερικούς "παράξενους". Με εντυπωσίασαν πολύ οι ακαδηµαϊκοί, οι οποίοι µίλησαν για τα αγνώστου ταυτότητας εναέρια φαινόµενα µε τη γλώσσα της επιστήµης, εστιάζοντας στις πτυχές της τεχνολογικής προόδου και της εθνικής ασφάλειας. Είχα µαγνητιστεί.

Τα επόµενα χρόνια, καθώς άρχισα να ενδιαφέροµαι όλο και περισσότερο για τα UFO −εν µέρει λόγω των συνοµιλιών µου µε τον πρώην αστροναύτη John Glenn, έναν συνάδελφο γερουσιαστή µε παρόµοια περιέργεια−, οι συνεργάτες µου µε προειδοποίησαν να αποκρύπτω ότι ασχολούµαι µε το θέµα. "Μείνετε µακριά", µου είπαν. Τους αγνόησα ευγενικά. Ήµουν περίεργος και, όπως και ο γερουσιαστής Glenn, πίστευα ότι το θέµα απαιτούσε την προσοχή µας και εγώ ήµουν σε θέση να δράσω.

Και όντως έδρασα. Το 2007, ενώ ήµουν επικεφαλής των Δηµοκρατικών στη Γερουσία, συνεργάστηκα µε τον Ρεπουµπλικανό γερουσιαστή από την Αλάσκα Ted Stevens και τον Δηµοκρατικό γερουσιαστή από τη Χαβάη Daniel Inouye, για να εξασφαλίσω χρηµατοδότηση ύψους 22 εκατ. δολαρίων για το Advanced Aerospace Threat Identification Program (ΑΑΤΙP). Αυτό το απόρρητο εγχείρηµα του Πενταγώνου διερευνούσε αναφορές για UFO και συναφή φαινόµενα, όπως "συναντήσεις" µελών του αµερικανικού στρατιωτικού προσωπικού µε UFO. Έκτοτε έχουν δηµοσιοποιηθεί ορισµένα βίντεο και φωτογραφίες που τεκµηριώνουν αυτές τις εντυπωσιακές συναντήσεις, αναζωπυρώνοντας τη µακροχρόνια γοητεία που ασκούν τα UFO στις ΗΠΑ.

Παρόλο που το πρόγραµµα του Πενταγώνου, στη δηµιουργία του οποίου συµµετείχα, δεν υπάρχει πια, η αµερικανική κυβέρνηση συνεχίζει να µελετά τα UFO, πρόσφατα µέσω ενός νέου προγράµµατος γνωστού ως Unidentified Aerial Phenomenon Task Force.

Πάντοτε µε γοήτευαν τα πράγµατα που δεν καταλαβαίνω −τα µυστηριώδη και ανεξήγητα− και πιστεύω ότι αυτή η τάση µου οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι µεγάλωσα στην αγροτική Νεβάδα. Κατάγοµαι από το Searchlight, µια πολύ µικρή κωµόπολη περίπου 50 µίλια νότια του Λας Βέγκας, στην έρηµο, µε τον πληθυσµό της σήµερα να ανέρχεται σε περίπου 300 κατοίκους. Το σπίτι όπου µεγάλωσα ήταν χτισµένο µε στρωτήρες του σιδηρόδροµου, έµαθα να κολυµπάω στη µοναδική πισίνα που είχε η κωµόπολη, η οποία τύχαινε να βρίσκεται σε έναν οίκο ανοχής. Η πορνεία είχε ξεπεράσει την εξόρυξη ως κύρια επαγγελµατική δραστηριότητα στο Searchlight και υπήρχαν πολλά κακόφηµα "σπίτια".

Ευτυχώς, υπήρχε και ο µεγάλος, όµορφος ουρανός µε τα θαύµατά του. Οι άνθρωποι που ζουν στην ύπαιθρο της Αµερικής, µακριά από τη φωτορύπανση των µεγάλων πόλεων, µπορούν να ατενίζουν τον νυχτερινό ουρανό και να βλέπουν το θαύµα του Γαλαξία µας − και πολλά ακόµα. Στα νιάτα µου στο Searchlight πέρασα πολλά βράδια ξαπλωµένος σε ένα παλιό στρώµα χαζεύοντας τον απέραντο, έναστρο ουρανό. Σπάνια υπήρχε νύχτα που δεν έβλεπα ούτε ένα πεφταστέρι. Η λαµπερή επικράτεια "χόρταινε" τo βλέµµα µου και "πυροδοτούσε" τη φαντασία µου.

Πάντοτε µε προβληµάτιζε το γεγονός ότι δεν έχω κανένα επιστηµονικό υπόβαθρο. Στο Δηµοτικό µου δεν είχαµε δάσκαλο Φυσικών Επιστηµών, ενώ στο Λύκειο µας προσφερόταν περιορισµένος αριθµός µαθηµάτων. Ωστόσο, παρά την έλλειψη επιστηµονικών γνώσεων, ή ίσως εξαιτίας της, µε διακατέχει από παλιά µια βαθιά περιέργεια. "Γιατί ο ήλιος καίει συνέχεια;", απορούσα. "Γιατί δεν πέφτει η θερµοκρασία του όταν νυχτώνει;". Ως νεαρός, µπορεί να µη βρήκα απαντήσεις, µα δεν σταµάτησα ποτέ να θέτω ερωτήµατα. Όπως είπε κάποτε ο Άλµπερτ Αϊνστάιν: "Η περιέργεια έχει τον δικό της λόγο ύπαρξης".

Έπειτα από χρόνια, µπαίνοντας στον δηµόσιο βίο, ήµουν πιο περίεργος από ποτέ. Ως γερουσιαστής των Δηµοκρατικών από τη Νεβάδα, επισκέφθηκα την "Περιοχή 51", τον άκρως απόρρητο χώρο δοκιµών της Πολεµικής Αεροπορίας στη νότια Νεβάδα, ο οποίος συνδέεται από παλιά µε θεωρίες συνωµοσίας για τα UFO. Όσα είδα εκεί µε µάγεψαν, ωστόσο τα περισσότερα πρέπει να µείνουν απόρρητα. Μια φορά επισκέφθηκα τις εγκαταστάσεις που φιλοξενούσαν τα νέα µυστικά µαχητικά αεροσκάφη Stealth της Πολεµικής Αεροπορίας. Για λόγους ασφαλείας οι πιλότοι τα πετούσαν µόνο νύχτα − κάτω από τα ίδια αστέρια της Νεβάδα που ατένιζα ως παιδί.

Αν και η "Περιοχή 51" δηµιουργήθηκε πριν από δεκαετίες, στο αποκορύφωµα του Ψυχρού Πολέµου, η ύπαρξή της δεν αναγνωρίστηκε δηµοσίως από την αµερικανική κυβέρνηση, παρά µόνο το 2013. Αν συνέβαινε αυτό νωρίτερα, θα ήταν επιζήµιο για την εθνική µας ασφάλεια, δεδοµένου ότι η κυβέρνησή µας ισορροπεί διαρκώς στη λεπτή γραµµή µεταξύ µυστικότητας και διαφάνειας, δύο παραµέτρων που συγκρούονται σε µια δηµοκρατία.

Μέχρι πρόσφατα πολλοί πιλότοι στρατιωτικών αεροσκαφών φοβούνταν πως ίσως να τιµωρούνταν αν ανέφεραν ότι υπήρξαν αυτόπτες µάρτυρες "αγνώστου ταυτότητας εναέριων φαινοµένων". Πίστευα ότι το ανεπίσηµο ταµπού που υπήρχε ως προς το να συζητήσουµε ανοιχτά αυτές τις "συναντήσεις" θα µπορούσε να βλάψει την εθνική µας ασφάλεια και να εµποδίσει τις ευκαιρίες για τεχνική πρόοδο. Γι’ αυτό και συµµετείχα στη δηµιουργία του απόρρητου προγράµµατος του Πενταγώνου το 2007, µαζί µε τους γερουσιαστές Stevens και Inouye. Θέλαµε να εξετάσουµε προσεκτικά και από επιστηµονική άποψη τις τεχνολογικές επιπτώσεις των υπό αναφορά συναντήσεων µε UFO.

Πιστεύω ότι ορισµένες πληροφορίες που προκύπτουν από τις απόρρητες έρευνες της κυβέρνησης για τα αγνώστου ταυτότητας εναέρια φαινόµενα µπορούν να αποκαλυφθούν στην κοινή γνώµη χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική µας ασφάλεια. Ο αµερικανικός λαός αξίζει να µάθει περισσότερα − και ελπίζω ότι θα µάθει σύντοµα, µε την έκδοση µιας ολοκληρωµένης κυβερνητικής έκθεσης την οποία ζήτησε η Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας σχετικά µε τις "συναντήσεις" στρατιωτικών µε UFO. (Η έκθεση αναµένεται τον Ιούνιο, αν και µπορεί να καθυστερήσει.)

Τι έχω µάθει έως τώρα από τις επίσηµες έρευνες για τα αγνώστου ταυτότητας εναέρια φαινόµενα; Η αλήθεια, απογοητευτική µεν, είναι πως πολλά πράγµατα δεν µπορούµε να τα κατανοήσουµε ακόµη. Δεν είναι ξεκάθαρο αν τα UFO που έχουµε συναντήσει θα µπορούσαν να έχουν κατασκευαστεί από ξένους αντιπάλους, αν η οπτική αντίληψη των πιλότων µας κατά τη διάρκεια ορισµένων συναντήσεων ήταν µε κάποιον τρόπο διαστρεβλωµένη ή αν έχουµε όντως αξιόπιστες αποδείξεις για επισκέψεις εξωγήινων. Μπορεί να υπάρχουν και άλλες −άγνωστες ακόµη− εξηγήσεις για ορισµένες από αυτές τις ασυνήθιστες µαρτυρίες.

Ανεξάρτητα από αυτό, πιστεύω ότι είναι ζωτικής σηµασίας να µελετάµε τα UFO µε οδηγό την επιστήµη. Το να επικεντρωνόµαστε σε "µικρά πράσινα ανθρωπάκια" ή θεωρίες συνωµοσίας δεν σηµατοδοτεί πρόοδο. Ασφαλώς, ό,τι και αν πει η επιστήµη, ένα κοµµάτι της κοινής γνώµης θα συνεχίσει να πιστεύει δογµατικά στα UFO που έρχονται από... έναν άλλον κόσµο. Εντέλει, ο διάλογος για τα UFO µπορεί να καταλήξει σε µια αντιπαράθεση µεταξύ της ειλικρινούς πίστης στην επιστήµη και της ειλικρινούς πίστης στους εξωγήινους. Εγώ τάσσοµαι υπέρ της επιστήµης.

Ας είµαι σαφής: ποτέ δεν είχα σκοπό να αποδείξω ότι υπάρχει ζωή πέρα από τη Γη. Αλλά αν η επιστήµη αποδείξει ότι υπάρχει, δεν έχω κανένα πρόβληµα. Διότι, όσο περισσότερα µαθαίνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν ακόµη πολλά πράγµατα που δεν γνωρίζω.

O Harry Reid είναι πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ από τη Νεβάδα. Διετέλεσε επικεφαλής της πλειοψηφίας των Δηµοκρατικών στη Γερουσία από το 2007 έως το 2015.

©2021 The New York Times Company and Harry Reid