Τι δεν κατάλαβε ο Αλέξης Τσίπρας από την 7η Ιουλίου

Του Μανόλη Καψή

Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα είναι τυπικά για τη νίκη του Περονιστή υποψηφίου Προέδρου Αλμπέρτο Φερνάντες στις εκλογές της Αργεντινής, απέναντι στον κεντροδεξιό Μαουρίτσιο Μάκρι. "Πριν απο 4 χρόνια" έγραψε ο κ. Τσίπρας στο Facebook, με τη στήριξη των συστημικών Μέσων Ενημέρωσης και τις ευλογίες του διεθνούς οικονομικού κατεστημένου, ο εκλεκτός της δεξιάς εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής". Το αν ψήφισαν οι Αργεντινοί δεν ειναι σαφές. Το ψάχνει.

Είναι προφανώς, η εικόνα που έχει και για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Στο παρά 5 είναι να τις κηρύξει παράνομες και νόθα αποτύπωση της βούλησης του εκλογικού σώματος. Αφού προφανώς ο λαός παρασύρθηκε από τα "συστημικά μέσα ενημέρωσης" και το διεθνές οικονομικό κατεστημένο. Ή όπως θα έλεγε και ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο κόσμος δεν κατάλαβε τι ψήφισε.

Άλλωστε φαίνεται και από τη συνέχεια της δήλωσης. Γράφοντας για τον Μαουρίτσιο Μάκρι, είναι σαφές ότι "βλέπει" τον Κυριάκο Μητσοτάκη: "Βασική του υπόσχεση, με νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις να στηρίξει τη μεσαία τάξη, να μειώσει τους φόρους των επιχειρήσεων και να διπλασιάσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, καθότι η Αριστερά δεν μπορούσε λόγω ιδεοληψιών". Αναρωτιέσαι γιατί ξέχασε να συμπεριλάβει δηλαδή και τον Αργεντινό Άδωνι Γεωργιάδη. Δεν μπορεί θα υπάρχει. Παράληψη.

Και τι συνέβη μετά; Ό,τι θα συμβεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σύμφωνα με την πρόβλεψη (αν όχι την ευχή...) του κ. Τσίπρα. "Τέσσερα χρόνια μετά, ο εκλεκτός του συστήματος, αφού τα έκανε θάλασσα σε όλους τους στόχους, αφού γύρισε τη χώρα πίσω στα νύχια του Δ.Ν.Τ έχασε πανηγυρικά τις εκλογές". Αυτό άλλωστε δεν έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά; Ότι υπάρχει "κρυφή ατζέντα Δ.Ν.Τ" από το κόμμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης; Είμαστε στα νύχια του Τόμσεν και δεν το ξέρουμε.

Και τι θα γίνει στο τέλος; "Για μια ακόμα φορά, γράφει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, μια προοδευτική κυβέρνηση καλείται να μαζέψει τα σπασμένα των νεοφιλελεύθερων προκατόχων της. Συγχαρητήρια στον Αλμπέρτο Φερνάντες"...Τόσο απλά, τόσο απλοϊκά και τόσο ΣΥΡΙΖΑ. Ή τόσο Αλέξης Τσίπρας.

Η νίκη στις εκλογές της κεντροδεξιάς είναι πάντα ένα προϊόν "συνωμοσίας" διεθνών κέντρων και ντόπιων υποτακτικών (κάτι σαν την Νέα Τάξη Πραγμάτων που θα έλεγε ο Πάνος Καμμένος), οι υποσχέσεις της δεν είναι πάντα κάλπικες και κρύβουν μια κρυφή ατζέντα, υπαγορευμένη από ύποπτους διεθνείς οργανισμούς. Οργανισμούς που επιβουλεύονται φυσικά τα συμφέροντα του λαού, που προωθούν τον εκλεκτό του συστήματος -ενώ ως γνωστόν  τα συμφέροντα πολέμησαν τον κ. Τσίπρα...- και στο τέλος έρχεται πάντα η καταστροφή, αλλά και η νίκη του καλού. Που είναι, εννοείται, η αριστερά. 

Η απλοϊκή μέχρι θανάτου ανάλυση του κ. Τσίπρα για τις εκλογές θα ήταν για γέλια, αν δεν αποκάλυπτε και τον πρωτόγονο τροπο σκέψης του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης -που δηλώνει πάντα αντισυστημικός για λόγους που δεν μας διευκρινίζει- και δεν φώτιζε την αντιπολίτευση που ασκεί και θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν αποκάλυπτε τον τροπο που ερμηνεύει ο κ. Τσίπρας την ήττα του κόμματός του στις εκλογές, τους λόγους που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση και τις αιτίες της ευρείας νίκης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν μίλησαν οι ψηφοφόροι. Φταίνε τα συμφέροντα...

Το σχήμα δεν αφήνει φυσικά περιθώρια για αυτοκριτική σκέψη, για αναστοχασμό των λαθών της κυβέρνησης της ριζοσπαστικής αριστεράς, και δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας για μια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ από τα παλαιά ερμηνευτικά, ιδεολογικά  σχήματα της αριστεράς,  σε μια πιο σύγχρονη αντίληψη για τον κόσμο και την οικονομία. 

Ο κ. Τσίπρας δεν έμαθε και δεν θα μάθει τίποτα από την εκλογική ήττα. Και αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνολικά του πολιτικού συστήματος.