Της Ρεβέκκας Πιτσίκα
Μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο θέλω να απαντήσω στην αγωνία των νέων για το επαγγελματικό τους μέλλον. Με μία αγορά εργασίας που αλλάζει και πλήττεται συνεχώς ο προβληματισμός τους για το αν πρέπει να επιλέξουν για τη σταδιοδρομία τους την Ελλάδα ή το εξωτερικό είναι δεδομένος. Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να γίνει σαφές, είναι ότι πλέον μιλάμε για παγκόσμια αγορά. Για μία αγορά που δεν έχει σύνορα. Δεν περιορίζεται ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη. Αρα αυτό που έχει σημασία είναι τα εφόδια που διαθέτει κανείς. Και τα οποία, στις μέρες μας, είναι ίδια για όλες τις αγορές. Και σίγουρα δεν είναι μόνο το πτυχίο, και τα τυπικά προσόντα. Εκείνο που μετρά περισσότερο από όλα είναι οι δεξιότητες.
Το κλειδί είναι τα soft skills. Τα hard skills τα αποκτά κανείς εύκολα. Τα διδάσκεται, ιδιαίτερα μάλιστα όταν είναι οπαδός της "διαρκούς μάθησης". Τα soft skills όμως είναι πιο δύσκολη υπόθεση και οι εργοδότες, στην εποχή μας, δείχνουν να αναζητούν κυρίως αυτά.
Από την άλλη πλευρά, είναι γεγονός ότι κάθε εταιρεία, μικρή ή μεγάλη, σε όποιον τομέα και αν δραστηριοποιείται δεν έχει πλέον περιθώρια λανθασμένων επιλογών, που κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα.
Ποια είναι, όμως, η διαφορά μεταξύ των παραπάνω; Όταν λέμε hard skills εννοούμε τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά, τις ξένες γλώσσες, την καλή γνώση Η/Υ, τα social media, κλπ. Τα soft skills, από την άλλη, έχουν να κάνουν με δεξιότητες και συμπεριφορές, που σχετίζονται με τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με τους συνεργάτες μας και γενικότερα με τον τρόπο δράσης – όχι μόνο σκέψης: επικοινωνία, ευελιξία, καινοτομία, ηγεσία, πάθος, πειστικότητα, εξωστρέφεια, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, ομαδικό πνεύμα, επιχειρηματικό πνεύμα, διαχείριση χρόνου, προσανατολισμό στο τελικό αποτέλεσμα, ικανότητες διαχείρισης αλλαγών, ανάληψης ρίσκου κ.α.
Εύκολα λοιπόν ένας εργοδότης μπορεί να εκπαιδεύσει έναν νέο εργαζόμενο σε hard skills (όπως το πώς να χρησιμοποιήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα Η/Υ), είναι πολύ πιο δύσκολο όμως να τον εκπαιδεύσει στο πώς θα είναι περισσότερο ευέλικτος, επικοινωνιακός ή εξωστρεφής.
Αναμφίβολα λοιπόν, το νέο περιβάλλον απαιτεί διαφορετική φιλοσοφία λειτουργίας από την πλευρά της εταιρείας και ειδικά χαρακτηριστικά και ικανότητες για τον σημερινό εργαζόμενο είτε εργάζεται σε πολυεθνική είτε σε μεσαία ή μικρή επιχείρηση. Ειδικότερα τα νέα παιδιά, ανεξάρτητα από την επιλογή σπουδών και επαγγέλματος πρέπει να μάθουν από πολύ νωρίς ότι ο εργαζόμενος του σήμερα είναι πολύ διαφορετικός από τον εργαζόμενο του χθες. Στην εποχή μας, όταν κάποιος αναζητά μια θέση εργασίας, θα πρέπει να πείσει τον πιθανό του εργοδότη για την "προστιθέμενη αξία" που μπορεί να δώσει στην επιχείρησή του.
Πλέον, δημιουργείται μία νέα τάση για πιο ευέλικτους και δημιουργικούς εργαζόμενους έτοιμους να προτείνουν νέα πράγματα και να αναλάβουν ρίσκο, εργαζόμενους με δημιουργική σκέψη και επιχειρηματικό προσανατολισμό. Επαγγελματίες που "εργάζονται" - παράγουν έργο – και όχι απλά που να δουλεύουν – "δουλεία". Που να αντιλαμβάνονται πως την διαφορά την κάνουν οι συμπεριφορές και όχι οι διαδικασίες.
* Η κα Ρεβέκκα Πιτσίκα είναι Πρόεδρος και CEO της PfB Group