Ο Τσίπρας και το παιχνίδι του χρόνου
Πέμπτη, 30-Ιουν-2016 00:06
"Η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως" έγραφαν στις παλιές σχολικές αίθουσες. Ας επαναλάβουμε λοιπόν.
Εδώ και έξι χρόνια η Ελλάδα τελεί υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, στον όποιο την οδήγησε αψήφιστα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Άλλως πως, βρίσκεται σε "πρόγραμμα" όπως αποκαλούν κομψά οι δανειστές της το Μνημόνιο.
Ήδη βαίνουμε αισίως προς τη συμπλήρωση του πρώτου έτους του τρίτου Μνημονίου το όποιο διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε ως Πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας.
Από εκείνη τη στιγμή όσοι έχουν πέντε γραμμάρια μυαλό στο κεφάλι τους συνειδητοποίησαν ότι αυτό το Μνημόνιο είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας να κρατηθεί όρθια και να αρχίσει σταδιακά να ανακάμπτει. Αυτό είναι ένα στοίχημα με ημερομηνία λήξης.
Αν δεν κερδηθεί ως το 2018, αντίο Ευρωζώνη. Τέταρτο μνημόνιο δεν θα υπάρχει, άρα νέα δάνεια δεν θα βρεθούν και συνεπώς η χώρα θα χρεοκοπήσει και θα καταστεί αυτό που ήταν παλαιότερα:ανατολίτικη και βαλκάνια περιφέρεια, έρμαιο πλέον στις ορέξεις των άλλων, καθώς η ισχύς της θα έχει εξανεμισθεί.
Αυτή την απλή και ανατριχιαστική αλήθεια την κατανοούν όλοι, ακόμη και η κυβέρνηση Τσίπρα η όποια υλοποιεί κανονικά τις προβλέψεις του Μνημονίου –της– όπως έδειξε η πρώτη αξιολόγησή του.
Αν λέει και καμιά "αριστερή" κουβέντα ο Πρωθυπουργός στα κομματικά ακροατήρια δεν χαλάει κόσμος. Η ουσία είναι ότι βρίσκεται εντός γραμμής, εντός Μνημονίου και εντός στόχων.
Το αναγνωρίζει σύμπασα η Ευρώπη που είναι αποφασισμένη να του παράσχει κάθε δυνατή πολιτική στήριξη για να βγάλει πέρα όσα συμφωνήθηκαν και ας γκρινιάζουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννήματα.
Θεωρούν ότι είναι πιο Ευρωπαίοι από τον Τσίπρα και αποσιωπούν ότι τα κόμματα τους έφεραν τη χώρα στην κατάσταση που διαχειρίζεται ο Τσίπρας, ο οποίος απλώς πρόσθεσε δυσκολίες.
Τα αποτελέσματα του βρετανικού δημοψηφίσματος και οι φρούδες ελπίδες για τα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών, έβγαλαν ξαφνικά τον Πρωθυπουργό έξω από τις ράγες.
Αντί να μείνει προσηλωμένος σ' αυτό που ανέλαβε να ολοκληρώσει καταλήφθηκε εκ νέου από μικρομεγαλισμό και άρχισε να εκδηλώνει διαθέσεις για "καταλυτικές παρεμβάσεις που θα αλλάξουν την Ευρώπη", για πρωτοβουλίες που θα "ανατρέψουν τις πολίτικες λιτότητας" και για "νέες προοδευτικές πλειοψηφίες που θα βάλουν στο περιθώριο τις συντηρητικές δυνάμεις" με πρώτη τη Γερμάνια.
Παραλλήλα άρχισαν πάλι στην κυβέρνηση οι θεωρίες για τα περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου που δημιουργεί η βρετανική έξοδος και αλλά διηγήματα.
Κάποιος να τον σταματήσει. Ήδη η τρόικα και ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος προειδοποίησαν ότι όσα γίνονται στην Ευρώπη δεν αφήνουν στην Ελλάδα κανένα περιθώριο εκτροπής από το πρόγραμμα, ή καθυστέρησης στους στόχους.
Κάποιος να εξηγήσει εκ νέου στον Πρωθυπουργό ότι ο χρόνος τρέχει αμείλικτα και γι' αυτόν και για τη χώρα. Και όπως έλεγε ο Άγγλος συγγραφέας Τζ.Ρ. Τόλκιεν: "Το μόνο που πρέπει να αποφασίσουμε είναι τι θα κάνουμε με το χρόνο που μας έχει δοθεί".