Barclays: Γιατί τα ελληνικά ομόλογα θα ξεχωρίσουν το 2026 - Λίγες και καλές οι ευκαιρίες στην αγορά της Ευρωζώνης το νέο έτος

Τρίτη, 16-Δεκ-2025 12:00

Barclays: Γιατί τα ελληνικά ομόλογα θα ξεχωρίσουν το 2026 - Λίγες και καλές οι ευκαιρίες στην αγορά της Ευρωζώνης το νέο έτος

Της Ελευθερίας Κούρταλη

Bullish για τα ελληνικά ομόλογα δηλώνει και η Barclays για το 2026, ακολουθώντας άλλους μεγάλους επενδυτικούς οίκους όπως η Citigroup και η JP Morgan, καθώς εκτιμά πως η ισχυρή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και η συνετή δημοσιονομική πολιτική αναμένεται να ασκήσουν συνεχιζόμενη καθοδική πίεση στον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ, προσφέροντας περαιτέρω σημαντική στήριξη στους ελληνικούς κρατικούς τίτλους. Αναμένει συνέχιση της σύγκλισης των spreads μεταξύ περιφέρειας και χωρών του "πυρήνα" της ευρωζώνης αλλά γίνεται πιο επιλεκτική το νέο έτος. Πιστεύει πως θα ξεχωρίσουν οι χώρες με ισχυρά θεμελιώδη όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Πιο αναλυτικά, πως επισημαίνει η Barclays, στις προβλέψεις της για το 2025 είχε υποστηρίξει τη συνέχιση της σύγκλισης των spreads της περιφέρειας και των χωρών του "πυρήνα" της ευρωζώνης. Η άποψή της βασιζόταν εν μέρει στην ενίσχυση των θεμελιωδών μεγεθών σε ολόκληρη την περιφέρεια, με τη μορφή περιορισμένων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και ευρείας πολιτικής σταθερότητας. Για την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, ειδικότερα, είχε θεωρήσει την υπεραπόδοση της ανάπτυξης έναντι των "μεγάλων" χωρών του ευρώ και την καθοδική πίεση στους δείκτες χρέους/ΑΕΠ, ως σημαντική ώθηση παράλληλα με τους περιορισμένους πολιτικούς κινδύνους.

Αυτοί οι παράγοντες, ιδίως ο περιορισμός των πολιτικών κινδύνων και η βελτίωση των δημοσιονομικών ισοζυγίων, υποστήριξαν τις προσδοκίες της για συμπίεση των spreads. Πέρα από αυτές τις ιδιοσυγκρασιακές, ειδικές για κάθε χώρα δυναμικές, το ευρύτερο μακροοικονομικό υπόβαθρο ήταν επίσης υποστηρικτικό δεδομένης της αναμενόμενης χαλάρωσης της πολιτικής από την ΕΚΤ. Όσον αφορά τα spreads της Γαλλίας και του Βελγίου, είχε υιοθετήσει μία bearish στάση δεδομένων των εγχώριων δημοσιονομικών και πολιτικών προκλήσεων.

Αν μη τι άλλο, το θέμα της διάλυσης των διακρίσεων πυρήνα-περιφέρειας έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο και πιο γρήγορα από ό,τι είχε προβλέψει, όπως, τονίζει. Εν μέρει, αυτό σημαίνει ευφορία στο κλίμα κινδύνου σε όλες τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Επιπλέον, η απροσδόκητη στροφή της Γερμανίας προς τα δημοσιονομικά κίνητρα φέτος έχει παράσχει πρόσθετο καύσιμο για τη συμπίεση των spreads της περιφέρειας με το Bund. 

Όσον αφορά την εγχώρια εικόνα στην περιφέρεια, αυτό έχει εξελιχθεί όπως ακριβώς περίμενε η Barclays με τη μορφή συνεχιζόμενης πολιτικής σταθερότητας, σταδιακής συγκράτησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και αναβαθμίσεων αξιολόγησης, με την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα να λαμβάνουν όλες πολλαπλές αναβαθμίσεις φέτος. Όσον αφορά τη Γαλλία και το Βέλγιο, τα spreads έχουν υποαποδώσει έναντι της περιφέρειας. Για τα γαλλικά ομόλογα (OATs) συγκεκριμένα, η έκρηξη νέων πολιτικών αναταραχών στο τέλος του καλοκαιριού έχει παράσχει πρόσθετο καύσιμο για σχετική υποαπόδοση, επιπλέον της δυσμενούς δημοσιονομικής πορείας της Γαλλίας.

Δεδομένου όμως του εξασθενημένου ούριου ανέμου της νομισματικής πολιτικής και των πιο σφιχτών επιπέδων τώρα σε σχέση με ένα χρόνο πριν, η Barclays πιστεύει ότι πιθανότατα θα χρειαστεί μια πιο επιλεκτική προσέγγιση στα ομόλογα της ευρωζώνης το 2026. 

Aπό αυτή την άποψη, τα εγχώρια θεμελιώδη μεγέθη φαίνονται ισχυρότερα για την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα: όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η υπεραπόδοση της ανάπτυξης βοηθά αυτές τις χώρες να μειώνουν σταθερά τους δείκτες χρέους/ΑΕΠ. Και αυτή η δυναμική ασκεί διαρθρωτική καθοδική πίεση στις αποδόσεις για αυτές τις χώρες. 

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η υποτονική ανάπτυξη της Ιταλίας δείχνει ότι το περιθώριο να μειώσει το χρέος/ΑΕΠ θα είναι πολύ πιο περιορισμένο. Σε αυτό το πλαίσιο, και λαμβάνοντας υπόψη τα τρέχοντα επίπεδα, η Barclays πιστεύει ότι το προφίλ κινδύνου/ανταμοιβής για το trade της συμπίεσης των spreads είναι πλέον λιγότερο ευνοϊκός στα ιταλικά ομόλογα σε σχέση με άλλα μέρη της περιφέρειας.

Ειδικά όσον αφορά τα ελληνικά ομόλογα, η Barclays επισημαίνει πως η ισχυρή ανάπτυξη της ελληνική οικονομίας και η συνετή δημοσιονομική πολιτική αναμένεται να ασκήσουν συνεχιζόμενη καθοδική πίεση στον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ, προσφέροντας περαιτέρω σημαντική στήριξη στους ελληνικούς κρατικούς τίτλους.

Κατά τη βρετανική τράπεζα, το θεμελιώδες υπόβαθρο για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα είναι παρόμοιο από πολλές απόψεις με τις προοπτικές για τα ομόλογα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας: και οι τρεις αγορές επωφελούνται από τη συνεχιζόμενη υπεραπόδοση της ανάπτυξης, τις ισχυρές δημοσιονομικές θέσεις και τα αποθέματα χρέους που παρουσιάζουν τάση μείωσης σε σχέση με το ΑΕΠ. Στο τελευταίο σημείο, η συνετή δημοσιονομική πολιτική έχει υποστηρίξει έναν ακόμη ταχύτερο ρυθμό μείωσης του δείκτη  χρέους/ΑΕΠ για την Ελλάδα έναντι της Ισπανίας/Πορτογαλίας, τον οποίο το ΔΝΤ αναμένει να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια.

Ταυτόχρονα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα υψηλότερο σημείο εκκίνησης όσον αφορά το χρέος/ΑΕΠ: περίπου 147% στο τέλος του 2025, έναντι περίπου 91% για την Πορτογαλία και περίπου 100% για την Ισπανία. 

Αυτό, όπως τονίζει η Barclays, αντικατοπτρίζεται στα σχετικά μεγαλύτερα spreads μεταξύ των ελληνικών 10ετών ομολόγων και του γερμανικού Bund σε σύγκριση με τα spreads των 10ετών ομολόγων της Πορτογαλίας και της Ισπανίας έναντι του γερμανικού 10ετούς.  

Στις περίπου 60 μονάδες βάσης σήμερα, τα ελληνικά spreads προσφέρουν μικρότερο περιθώριο για απότομη συμπίεση από ό,τι στο παρελθόν, αλλά η Barclays εξακολουθεί να βλέπει περιθώρια για περαιτέρω σύσφιξη, ειδικά καθώς ο δείκτης χρέους/ΑΕΠ της Ελλάδας παραμένει σε σταθερή καθοδική τροχιά και η υπεραπόδοση της ανάπτυξης αναμένεται να συνεχιστεί το 2026.

Τέλος, και όσον αφορά την εγχώρια πολιτική, οι κίνδυνοι φαίνονται περιορισμένοι, τονίζει η βρετανική τράπεζα καθώς το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας κατέχει ισχυρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις και οι εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2027. 

Όσον αφορά το εύρος συναλλαγών, τοποθετεί το spread μεταξύ του ελληνικού 10ετούς ομολόγου και του 10ετούς γερμανικού στις 45-70 μονάδες βάσης κατά τη διάρκεια του 2026. Όπως και σε άλλες περιοχές της περιφέρειας, πιστεύουμε ότι τα περιθώρια συμπίεσης μπορεί να είναι μεγαλύτερα στο μακροπρόθεσμο άκρο της καμπύλης.