Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες για τους επενδυτές είναι τα drawdowns των αγορών, δηλαδή η βουτιά από τα υψηλά στα χαμηλά, σημειώνει η Goldman Sachs, την στιγμή που – για παράδειγμα - οι απώλειες κατά τη διάρκεια του στασιμοπληθωρισμού της δεκαετίας του ’70, της τεχνολογικής φούσκας και της πιο πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης, ξεπέρασαν το 50%.

Με τον δείκτη-βαρόμετρο των αγορών, τον S&P 500 να διαπραγματεύεται κοντά στα ιστορικά υψηλά, οι "τεντωμένες" αποτιμήσεις των μετοχών και η έλλειψη ανάπτυξης, αυξάνουν τον κίνδυνο ενός νέου ισχυρού drawdown, όπως προειδοποιεί η Goldman Sachs.

Από το 2014 υπήρξαν 7 τέτοια "επεισόδια" για τον δείκτη, που ξεπέρασαν την πτώση του 5% και δύο που ξεπέρασαν το 10% απωλειών ( τον Αύγουστο και τον Δεκέμβριο 2015).

Όπως εξηγεί η Goldman, ένας τυπικός χρηματιστηριακό κύκλος καταλήγει συχνά σε "απελπισία" με ένα drawdown.  "Επεισόδια" μεγάλης πτώσης από την κορυφή ως τον πάτο των αγορών, συχνά σηματοδοτούν το τέλος ενός κύκλου και τείνουν να συμπίπτουν με μία ύφεση ή ένα χρηματιστηριακό/γεωπολιτικό σοκ ή έναν συνδυασμό αυτών, καταλήγοντας σε απότομη διόρθωση στις μετοχές, οδηγούμενη  από την πτώση της κερδοφορίας και των αποτιμήσεων. Αυτή είναι η φάση "απελπισίας" (Despair-phase).

Μετά, ακολουθεί η ανάκαμψη, που μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις:

(1) "Ελπίδα" ("Hope-phase") που είναι η άμεση ισχυρή ανάκαμψη μετά την "απελπισία" και οδηγείται κυρίως από την άνοδο των αποτιμήσεων και την προσδοκία για επιτάχυνση της ανάπτυξης.

(2) "Ανάπτυξη" ("Growth-phase"), που είναι συνήθως μία πιο μακροχρόνια περίοδος η οποία χαρακτηρίζεται από χαμηλότερη μεταβλητότητα όπου οδηγός αναλαμβάνει η ανάπτυξη της κερδοφορίας και οι αποτιμήσεις σταθεροποιούνται ή μειώνονται, και

(3) "Αισιοδοξία" ("Optimism"), όπου τα βραχυπρόθεσμα θεμελιώδη μεγέθη δείχνουν μια λιγότερο σαφή κατεύθυνση και οι επενδυτές παραμένουν στην αγορά λόγω των μακροπροθέσμων προσδοκιών για την ανάπτυξη, ενώ μετά από μία δυναμική περίοδο αυξήσεων, οι αποτιμήσεις γίνονται ακριβές, προετοιμάζοντας τις μετοχές για την φάση της  "απελπισίας".

Όπως σημειώνει η Goldman, η Wall Street έχει ακολουθήσει αυτές τις φάσεις. Μετά την μεγάλη διόρθωση το 2008 ("απελπισία"), από τον Μάρτιο του 2009 οι μετοχές έχουν ανακάμψει έντονα, οδηγούμενες από τους δείκτες p/e εν μέσω των προσδοκιών ανάπτυξης της κερδοφορίας ("ελπίδα"). Το 2010 μπήκε στην φάση "ανάπτυξης".

Αν και, όπως τονίζει η GS, ίσως να είναι νωρίς για το τέλος αυτής της φάσης, ωστόσο οι προοπτικές για επιτάχυνση της ανάπτυξης της κερδοφορίας είναι περιορισμένες πλέον, γεγονός που κανονικά οδηγεί και "προετοιμάζει" την φάση της "απελπισίας".

Ελευθερία Κούρταλη